متن عربی

39-  و من كتاب له (عليه السلام) إلى عمرو بن العاص :
فَإِنَّكَ قَدْ جَعَلْتَ دِينَكَ تَبَعاً لِدُنْيَا امْرِئٍ ظَاهِرٍ غَيُّهُ مَهْتُوكٍ سِتْرُهُ يَشِينُ الْكَرِيمَ بِمَجْلِسِهِ وَ يُسَفِّهُ الْحَلِيمَ بِخِلْطَتِهِ فَاتَّبَعْتَ أَثَرَهُ وَ طَلَبْتَ فَضْلَهُ اتِّبَاعَ الْكَلْبِ لِلضِّرْغَامِ يَلُوذُ بِمَخَالِبِهِ وَ يَنْتَظِرُ مَا يُلْقَى إِلَيْهِ مِنْ فَضْلِ فَرِيسَتِهِ فَأَذْهَبْتَ دُنْيَاكَ وَ آخِرَتَكَ وَ لَوْ بِالْحَقِّ أَخَذْتَ أَدْرَكْتَ مَا طَلَبْتَ فَإِنْ يُمَكِّنِّي اللَّهُ مِنْكَ وَ مِنِ ابْنِ أَبِي سُفْيَانَ أَجْزِكُمَا بِمَا قَدَّمْتُمَا وَ إِنْ تُعْجِزَا وَ تَبْقَيَا فَمَا أَمَامَكُمَا شَرٌّ لَكُمَا وَ السَّلَامُ .

متن فارسی

ص   731
امام عليه السلام در نامه خود به عمرو بن عاص چنين نوشت:

دين خود را تابع دنياى كسى كرده اى كه گمراه بودنش علنى و پرده درى كردنش آشكار است. در حضور خود شايستگان را مى كوبد و با ارتباط خويش بردباران را نادان مى سازد. تو از چنين كسى پيروى ميكنى و از باقى مانده خوراكش همانند سگى كه چشم او به چنگال شير است و انتظار دارد از باقى مانده شكار خود چيزى پيش وى افكنده شود انتظار دارى.
نتيجه كار تو اين شده كه هم دنياى خود را از دست داده اى و هم آخرتت را اگر در مسير حق بودى بخواسته خود مى رسيدى. اگر خدا مرا بر تو و پسر ابو سفيان پيروز كرد كيفر كارهاى خود را بدست من مى بينيد و اگر قدرت نيافتم و شما پس از من زنده مانديد آنچه در پيش داريد، براى شما شر و عذاب است. و السلام.