متن عربی

102- وَ قَالَ (عليه السلام): يأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ لَا يقَرَّبُ فِيهِ إِلَّا الْمَاحِلُ وَ لَا يظَرَّفُ فِيهِ إِلَّا الْفَاجِرُ وَ لَا يضَعَّفُ فِيهِ إِلَّا الْمُنْصِفُ يعُدُّونَ الصَّدَقَةَ فِيهِ غُرْماً وَ صِلَةَ الرَّحِمِ مَنّاً وَ الْعِبَادَةَ اسْتِطَالَةً عَلَى النَّاسِ فَعِنْدَ ذَلِک يکونُ السُّلْطَانُ بِمَشُورَةِ النِّسَاءِ وَ إِمَارَةِ الصِّبْيانِ وَ تَدْبِيرِ الْخِصْيانِ.

متن فارسی

اميرالمومنين (عليه السلام) فرمود: روزگارى براى مردم خواهد آمد که جز کسانى که در نزد فرمانروايان سخن چينى مى کنند کس ديگرى قرب و منزلت نخواهد داشت  و جز مردمان فاجر و متجاهر به فسق، کس ديگرى، ظريف و زيرک، محسوب نخواهد شد  و جز افراد با انصاف و درستکار کس ديگرى ضعيف به حساب نمى آيد.

 در آن روزگار صدقه دادن را خسارت و زيان مى دانند و چون صله رحم انجام دهند، منت مى گذارند  و عبادت خدا را، موجب برترى خود، بر ديگران قرار مى دهند.
 در آن هنگام تدبير سلطنت و حکومت به وسيله مشورت با زنان  و با فرمانروايى کودکان و چاره جويى خواجه سرايان، خواهد بود.