متن عربی

159- و من خطبة له (علیه السلام) فی صفة النبی و أهل بیته و أتباع دینه ، و فیها یعظ بالتقوی:
الرسول و أهله و أتباع دینه
ابْتَعَثَهُ بِالنُّورِ الْمُضِی‏ءِ وَ الْبُرْهَانِ الْجَلِی وَ الْمِنْهَاجِ الْبَادِی وَ الْکتَابِ الْهَادِی أُسْرَتُهُ خَیرُ أُسْرَةٍ وَ شَجَرَتُهُ خَیرُ شَجَرَةٍ أَغْصَانُهَا مُعْتَدِلَةٌ وَ ثِمَارُهَا مُتَهَدِّلَةٌ مَوْلِدُهُ بِمَکةَ وَ هِجْرَتُهُ بِطَیبَةَ
عَلَا بِهَا ذِکرُهُ وَ امْتَدَّ مِنْهَا صَوْتُهُ أَرْسَلَهُ بِحُجَّةٍ کافِیةٍ وَ مَوْعِظَةٍ شَافِیةٍ وَ دَعْوَةٍ مُتَلَافِیةٍ أَظْهَرَ بِهِ الشَّرَائِعَ الْمَجْهُولَةَ وَ قَمَعَ بِهِ الْبِدَعَ الْمَدْخُولَةَ وَ بَینَ بِهِ الْأَحْکامَ الْمَفْصُولَةَ فَمَنْ یبْتَغِ غَیرَ الْإِسْلَامِ دَیناً تَتَحَقَّقْ شِقْوَتُهُ وَ تَنْفَصِمْ عُرْوَتُهُ وَ تَعْظُمْ کبْوَتُهُ وَ یکنْ مَآبُهُ إِلَی الْحُزْنِ الطَّوِیلِ وَ الْعَذَابِ الْوَبِیلِ وَ أَتَوَکلُ عَلَی اللَّهِ تَوَکلَ الْإِنَابَةِ إِلَیهِ وَ أَسْتَرْشِدُهُ السَّبِیلَ الْمُؤَدِّیةَ إِلَی جَنَّتِهِ الْقَاصِدَةَ إِلَی مَحَلِّ رَغْبَتِهِ.
النصح بالتقوی
أُوصِیکمْ عِبَادَ اللَّهِ بِتَقْوَی اللَّهِ وَ طَاعَتِهِ فَإِنَّهَا النَّجَاةُ غَداً وَ الْمَنْجَاةُ أَبَداً رَهَّبَ فَأَبْلَغَ وَ رَغَّبَ فَأَسْبَغَ وَ وَصَفَ لَکمُ الدُّنْیا وَ انْقِطَاعَهَا وَ زَوَالَهَا وَ انْتِقَالَهَا فَأَعْرِضُوا عَمَّا یعْجِبُکمْ فِیهَا لِقِلَّةِ مَا یصْحَبُکمْ مِنْهَا أَقْرَبُ دَارٍ مِنْ سَخَطِ اللَّهِ وَ أَبْعَدُهَا مِنْ رِضْوَانِ اللَّهِ فَغُضُّوا عَنْکمْ عِبَادَ اللَّهِ غُمُومَهَا وَ أَشْغَالَهَا لِمَا قَدْ أَیقَنْتُمْ بِهِ مِنْ فِرَاقِهَا وَ تَصَرُّفِ حَالَاتِهَا فَاحْذَرُوهَا حَذَرَ الشَّفِیقِ النَّاصِحِ وَ الْمُجِدِّ الْکادِحِ وَ اعْتَبِرُوا بِمَا قَدْ رَأَیتُمْ مِنْ مَصَارِعِ الْقُرُونِ قَبْلَکمْ قَدْ تَزَایلَتْ أَوْصَالُهُمْ وَ زَالَتْ أَبْصَارُهُمْ وَ أَسْمَاعُهُمْ وَ ذَهَبَ شَرَفُهُمْ وَ عِزُّهُمْ وَ انْقَطَعَ سُرُورُهُمْ وَ نَعِیمُهُمْ فَبُدِّلُوا بِقُرْبِ الْأَوْلَادِ فَقْدَهَا وَ بِصُحْبَةِ الْأَزْوَاجِ مُفَارَقَتَهَا لَا یتَفَاخَرُونَ وَ لَا یتَنَاسَلُونَ وَ لَا یتَزَاوَرُونَ وَ لَا یتَحَاوَرُونَ فَاحْذَرُوا عِبَادَ اللَّهِ حَذَرَ الْغَالِبِ لِنَفْسِهِ الْمَانِعِ لِشَهْوَتِهِ النَّاظِرِ بِعَقْلِهِ فَإِنَّ الْأَمْرَ وَاضِحٌ وَ الْعَلَمَ قَائِمٌ وَ الطَّرِیقَ جَدَدٌ وَ السَّبِیلَ قَصْدٌ.

متن فارسی

در بیان صفات پیامبر(صلی الله علیه و آله)
خداوند، پیامبر خود (محمد (صلی الله علیه و آله)) را با نوری روشنایی دهنده و دلیلی آشکار و راهی ظاهر و روشن و کتابی، راهنماینده، مبعوث گردانید، خاندان او بهترین خاندانها و شجره و اصل او، (از ابتدا تا انتها) بهترین شجره ها و اصلها، شاخه های آن معتدل و راست و میوه های آن آویزان و آماده برای بهره برداری، زادگاه او مکه و هجرتگاه وی مدینه طیبه است، نام او در آن شهر (یعنی مدینه) بلند شد و از همان شهر، آوازه اش در همه جا گسترش یافت، خداوند او را با دلیلی کافی و قانع کننده و اندرزی شفا دهنده (شفا دهنده دردهای درونی) و دعوتی تلافی کننده و جبران کننده افکار و عقاید زمان جاهلیت (به سوی مردم) فرستاد و راههای دین و احکام الهی را که مردم به آنها راه نمی بردند، به وسیله او روشن و آشکار ساخت و بدعتها و امور باطلی که داخل قوانین الهی شده بود، به وسیله وجود او از میان برد، و احکامی را که واضح گردیده و تفصیل داده شده، به وسیله او واضح کرده و بیان نموده است، پس هر کس، از دین دیگری غیر از اسلام پیروی کند، شقاوت و شوربختی او ثابت و محقق می شود و ریسمانی که او را از خطرات نگاه می دارد، گسیخته می گردد و لغزش و فرو افتادن وی با سر به زمین، عظیم و سخت و بازگشت او به اندوهی دراز و عذابی بدخیم و هلاک کننده، خواهد بود، من به خدا توکل می کنم، توکلی برای بازگشت به او، و از وی برای دست یافتن به راهی که انسان را به بهشت او می رساند، درخواست راهنمایی می نمایم، راهی راست و رساننده انسان به آنجا که مورد خشنودی وی می باشد.
 ای بندگان خدا، من به شما ، تقوی و پرهیز از نافرمانی خدا و فرمانبردن از او را، سفارش می کنم که این امر باعث رهایی شما از عذاب فردا (یعنی قیامت) و وسیله نجات همیشگی است، خداوند بندگان خود را (از نافرمانی) ترسانید و آن ترس را خوب به آنها رسانید و نیز آنان را (برای رفتن به راه نیکبختی) ترغیب نمود و همه راههای آن را به کار برد، دنیا و جدا شدن آن را از انسان و از میان رفتن و منتقل شدن آن از یکی به دیگری، وصف کرد، بنابراین از آنچه از دنیا برای شما خوشایند است رو بگردانید، زیرا مقدار کمی از آن، با شما همراه خواهد بود، دنیا نزدیکترین سرا به خشم خدا و دورترین سرا از خشنودی او می باشد، پس ای بندگان خدا از اندوه ها و سرگرمیهای آن، چشم پوشی کنید و خود را از آن باز دارید، برای اینکه به راستی به جدایی آن از شما و به دگرگونی حالات آن، یقین کرده اید، پس خود را از دنیا بر حذر دارید و این امر مانند بر حذر داشتن کسی باشد که از امری درباره دیگری، ترسان است و نسبت به وی با اخلاص و خیرخواه و در راه مصلحت او بسیار جدی و کوشا است.
 از آنچه از فرو افتادن و هلاکت نسلهای قبل از خود دیده اید، عبرت بگیرید که چگونه بند بندشان از یکدیگر جدا گردیده، چشمها و گوشهایشان نابود شده، شرف و عزتشان از میان رفته، شادمانی و نعمتشان از آنها جدا گشته است، بنابراین، از بین رفتن فرزندان به جای نزدیک بودن آنها به ایشان قرار گرفت و جدایی همسران جانشین، همنشینی با ایشان شد، آنها (نسلهای قبل از شما) نه بر همدیگر فخر می فروشند و نه به تولید نسل می پردازند و نه به دیدن یکدیگر می روند و نه به لوازم همسایگی عمل می کنند، پس ای بندگان خدا بر حذر باشید بدانگونه که کسی که بر نفس اماره پیروز شده و جلو شهوت خویشتن را گرفته و با چشم خرد به همه چیز می نگرد، بر حذر و بیمناک است، که به راستی امر دین واضح و آشکار و نشانه هدایت پابرجا و جاده برای رفتن صاف و هموار و راه ، راست و بدون کجی و انحراف است.