متن عربی

267 .وَ فى حَديثِهِ عَلَيْهِ السَّلامُ،

1. اَنَّهُ شَيَّعَ جَيْشاً يُغْزيهِ، فَقالَ: اَعْذِبُوا
2. عَنِ النِّساءِ مَا اسْتَطَعْتُمْ.
3.  وَ مَعْناهُ: اِصْدِفُوا عَنْ ذِكْرِ النِّساءِ وَ شُغُلِ الْقَلْبِ بِهِنَّ، وَ امْتَنِعُوا
4. مِنَ الْمُقارَبَةِ لَهُنَّ، لاَِنَّ ذلِكَ يَفُتُّ فى عَضُدِ الْحَمِيَّةِ، وَ يَقْدَحُ فى مَعاقِدِ
5. الْعَزيمَةِ، وَ يَكْسِرُ عَنِ الْعَدُوِّ، وَ يَلْفِتُ عَنِ الاِْبْعادِ فِى الْغَزْوِ.
6. وَ كُلُّ مَنِ امْتَنَعَ مِنْ شَىْء فَقَدْ اَعْذَبَ عَنْهُ. وَالْعاذِبُ وَالْعَذُوبُ:
7. الْمُمْتَنِعُ مِنَ الاَْكْلِ وَالشُّرْبِ.

متن فارسی

در گفتار آن حضرت است

1. چون سپاهی‌ را به جنگ فرستاد و مشایعفت نمود: تا جایی‌ که
2. می‌ توانیـد از زنـان بازایستیـد.
3. معنایش این است که از یاد زنان و دل مشغولی‌ به آنان کناره بگیرید، و از نزدیکی‌
4. با آنان امتناع نمایید، که بازوی‌ حمیّت را سست می‌ کند، و اراده و عزم را به
5. خلل می‌ کشاند، و قدرت شخص را از ناحیه دشمن می‌ شکند، و از کوشش در جنگ دور می‌ کند.
6. و هر که از چیزی‌ امتناع نماید از آن اِعذاب نموده. و عاذب و عَذوب:
7. خودداری‌ کننده از خوردن و آشامیدن است.