متن عربی

متن فارسی

64-از یک نامه ی  آن حضرت در پاسخ معاویه

(1) اما بعد، چنانکه گفتی ما و شما (پیش از اسلام) دوست و در کنار هم بودیم، اما روز گذشته می آن ما و شما بدین جهت جدایی افتاد که ما ایمان آوردیم و شما کافر شدید، و امروز ما استوار ماندهایم و شما به فتنه افتادهاید، و هیچ یک از مسلمانان شما اسلام نیاوردند جز به  اگراه و پس از آنکه همه ی  سران عرب دار و دسته ی  رسول خدا(صلى الله عليه و آله و سلم)  شدند.

(2)گفته ای که من طلحه و زبیر را کشتم و عایشه را آواره ساختم و می آن کوفه و بصره منزل گرفته  اما این چیزی است که تو از آن برکنار بودی، پس نه به تو مربوط است و نه

 (3)و گفته ای که در می آن سپاه مهاجرین و انصار به دیدار من خواهی شتافت! حال آنکه (اگر برای هجرت می آیی) همان روز که برادرت[1] اسیر شد هجرت پایان گرفت[2]، و اگر عجله داری پس در اندیشه ی  آسایش خویش باشی، زیرا که اگر من با تو دیدار کنم سزاوار همین است که خداوند مرا به سوی تو گسیل داشته باشد تا از تو انتقام گیرم !و اگر تو با من دیدار کنی چنان باشد که شاعر بنی اسد گوید:  «با بادهای تابستان رو به رو شوند که بر آنها ریک بیفشاند و می آن زمین های پست ور صخره های سخت گرفتار گردند».

(4)و هنوز آن شمشیری که در یک نبرد بر جذ و دایی و برادرت [3] فرود آوردم با من است.

به خدا سوگند تا آنجا که من می دانم تو دلی در بسته و عقلی دست و پا شکسته داری، و شایسته است که تو را گویند که از نردبانی بالارفته ای که تو را به دیدن امر ناخوشایندی که به زیان توست نه به سود تو مطلع می کند، زیرا تو در جستجوی گمشده ای هستی که از آن تو نیست، و گلهای را می چرانی که از آن دیگری است، و مقامی را می طلبی که اهل آن نیستی و در معدنش قرار نداری، پس چه دور است گفتار تو از کرد ارت!

(5) و چقدر با عموها و دایی هایی شباهت داری که شقاوت و آرزوهای باطل آنان را واداشت که رسالت محمّد (صلى الله عليه و آله و سلم) را انکار کنند، پس به همان قتلگاه هایی در افتادند که میدانی، در حالی که نه توانستند بلای بزرگی را دور سازند و نه از حریمی دفاع نمایند، چرا که زیر شمشیرهایی قرار گرفتند که میدان نبرد از آنها خالی نبود و سستی و آسانی به همراه نداشت.

 (6)درباره ی  قاتلان عثمان نیز فراوان سخن گفته ای. پس نخست به کاری در آی که دیگر مردمان در آمدند (ابتدا با من بیعت کن)، آنگاه قاتلان وی را برای داوری نزد من فراخوان تا تو و آنان را بر آنچه کتاب خدای بزرگ حکم کند وادارم. اما روشی که اکنون پیش کرفته ای فریفتن کودک از شیر است در اولی که می خواهند او را از شیر بازگیرند. و سلام بر کسی که شایسته ی  آن است.