خداى سبحان طاعت را غنيمت زيركان قرار داد آنگاه كه مردم ناتوان ، كوتاهى كنند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه (سید علی نقی فیض السلام)  >  در ذوقار ( خطبه شماره 222 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

« 727»

(222) (و من خطبة له (عليه ‏السلام) ) خطبها بذي قار و هو متوجه إلى البصرة ذكرها الواقدي في كتاب الجمل‏
فَصَدَعَ بِمَا أُمِرَ بِهِ وَ بَلَّغَ رِسَالَاتِ رَبِّهِ فَلَمَّ اللَّهُ بِهِ الصَّدْعَ وَ رَتَقَ بِهِ الْفَتْقَ وَ أَلَّفَ بِهِ الشَّمْلَ بَيْنَ ذَوِي الْأَرْحَامِ بَعْدَ الْعَدَاوَةِ الْوَاغِرَةِ فِي الصُّدُورِ وَ الضَّغَائِنِ الْقَادِحَةِ فِي الْقُلُوبِ .

 


متن فارسی

از خطبه‏ هاى آن حضرت عليه السّلام است (در مدح حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله)
كه آنرا در ذى قار (موضعى نزديك بصره) هنگام رفتن ببصره فرموده، و واقدى آنرا در كتاب‏

 

 ص728

جمل نقل كرده است: 1 پيغمبر اكرم آنچه را كه مأمور شده بود بيان فرموده، پيغامهاى (احكام) پروردگارش را (بمردم) رسانيد، 2 پس خداوند بوسيله او از هم گسيخته را منظّم گردانيده، پراكنده را گرد آورد، و بين خويشاوندان پس از دشمنى افروخته در سينه‏ ها و كينه‏ هاى آتش زننده دلها آميزش و يگانگى برقرار فرمود.

قبلی بعدی