اگر بندة خدا اجل و پايان كارش را مى ديد، با آرزو و فريب آن دشمنى مى ورزيد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه (سید علی نقی فیض السلام)  >  در دورى از خواهش نفس ( حکمت شماره 351 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

«1254»

351.وَ قَالَ (علیه السلام) :يَا أَسْرَى الرَّغْبَةِ أَقْصِرُوا فَإِنَّ الْمُعَرِّجَ عَلَى الدُّنْيَا لَا يَرُوعُهُ مِنْهَا إِلَّا صَرِیفُ أَنْيَابِ الْحِدْثَانِ أَيُّهَا النَّاسُ تَوَلَّوْا مِنْ أَنْفُسِكُمْ تَأْدِیبَهَا وَ اعْدِلُوا بِهَا عَنْ ضَرَاوَةِ عَادَاتِهَا .


متن فارسی

امام علیه السّلام (در دورى از خواهش نفس) فرموده است :
1-اى گرفتاران خواهش نفس باز ایستید (از آن پیروى نكنید) كه دلبند بدنیا را نمى ترساند مگر صداى دندانهاى مصیبتها و اندوهها (شنیدن اندوههاى سخت كه از روى خشم و تندى باشد چنانكه شخص هنگام خشم بر دیگرى دندان بهم مى ساید) 2-اى مردم، خودتان به ادب كردن و اصلاح نفسهاتان بپردازید (پسندیده ها را شعار خویش نمائید) و آنها را از جرأت و دلیرى بر عادتها و خوها (ى ناشایسته) باز گردانید (تا از كیفر رستخیز برهید).

قبلی بعدی