چون سختى ها به نهايت رسد، گشايش پديد آيد، و آن هنگام كه حلقه هاى بلا تنگ گردد آسايش فرا رسد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه (سید علی نقی فیض السلام)  >  در ترك معصیت ( حکمت شماره 282 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

«1227»

282.وَ قَالَ (علیه السلام) :لَوْ لَمْ يَتَوَعَّدِ اللَّهُ عَلَى مَعْصِيَتِهِ لَكَانَ يَجِبُ أَلَّا يُعْصَى شُكْراً لِنِعَمِهِ .


متن فارسی

امام علیه السّلام (در ترك معصیت) فرموده است :
1-اگر خداوند (مردم را بوسیله انبیاء) بر معصیت و نافرمانى خود نترسانیده بود براى سپاسگزارى از نعمتهاى او واجب بود كه او را معصیت نكنند (براى آنكه شكر نعمت به گفتار و كردار عقلا واجب است پس ترك معصیت هم كه لازمه اطاعت و سپاسگزارى است واجب خواهد بود).

قبلی بعدی