مردم ستمكار را سه نشان است: با سركشى به مافوق خود ستم روا دارد، و به زير دستان خود با زور و چيرگى ستم مى كند، و ستمكاران را يارى مى دهد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  در باره اصحابش و اصحاب پیامبر ( خطبه شماره 96 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

(96) (و من كلام له ( عليه السلام  )

  1. وَ لَئِنْ أَمْهَلَ اللَّهُ الظَّالِمَ فَلَنْ يَفُوتَ أَخْذُهُ
  2. وَ هُوَ لَهُ بِالْمِرْصَادِ عَلَى مَجَازِ طَرِيقِهِ
  3. وَ بِمَوْضِعِ الشَّجَا مِنْ مَسَاغِ رِيقِهِ
  4. أَمَا وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ
  5. لَيَظْهَرَنَّ هَؤُلَاءِ الْقَوْمُ عَلَيْكُمْ
  6. لَيْسَ لِأَنَّهُمْ أَوْلَى بِالْحَقِّ مِنْكُمْ
  7. وَ لَكِنْ لِإِسْرَاعِهِمْ إِلَى بَاطِلِ صَاحِبِهِمْ
  8. وَ إِبْطَائِكُمْ عَنْ حَقِّي
  9. وَ لَقَدْ أَصْبَحَتِ الْأُمَمُ تَخَافُ ظُلْمَ رُعَاتِهَا
  10. وَ أَصْبَحْتُ أَخَافُ ظُلْمَ رَعِيَّتِي
  11. اسْتَنْفَرْتُكُمْ لِلْجِهَادِ فَلَمْ تَنْفِرُوا
  12. وَ أَسْمَعْتُكُمْ فَلَمْ تَسْمَعُوا
  13. وَ دَعَوْتُكُمْ سِرّاً وَ جَهْراً فَلَمْ تَسْتَجِيبُوا
  14. وَ نَصَحْتُ لَكُمْ فَلَمْ تَقْبَلُوا
  15. أَ شُهُودٌ كَغُيَّابٍ
  16. وَ عَبِيدٌ كَأَرْبَابٍ
  17. أَتْلُو عَلَيْكُمْ الْحِكَمَ فَتَنْفِرُونَ مِنْهَا
  18. وَ أَعِظُكُمْ بِالْمَوْعِظَةِ الْبَالِغَةِ فَتَتَفَرَّقُونَ عَنْهَا
  19. وَ أَحُثُّكُمْ عَلَى جِهَادِ أَهْلِ الْبَغْيِ فَمَا آتِي عَلَى آخِرِ قَوْلِي حَتَّى أَرَاكُمْ مُتَفَرِّقِينَ أَيَادِيَ سَبَا
  20. تَرْجِعُونَ إِلَى مَجَالِسِكُمْ
  21. وَ تَتَخَادَعُونَ عَنْ مَوَاعِظِكُمْ
  22. أُقَوِّمُكُمْ غُدْوَةً وَ تَرْجِعُونَ إِلَيَّ عَشِيَّةً
  23. كَظَهْرِ الْحَنِيَّةِ
  24. عَجَزَ الْمُقَوِّمُ
  25. وَ أَعْضَلَ الْمُقَوَّمُ
  26. أَيُّهَا الشَّاهِدَةُ أَبْدَانُهُمْ
  27. الْغَائِبَةُ عَنْهُمْ عُقُولُهُمْ
  28. الْمُخْتَلِفَةُ أَهْوَاؤُهُمْ
  29. الْمُبْتَلَى بِهِمْ أُمَرَاؤُهُمْ
  30. صَاحِبُكُمْ يُطِيعُ اللَّهَ وَ أَنْتُمْ تَعْصُونَهُ
  31. وَ صَاحِبُ أَهْلِ الشَّامِ يَعْصِي اللَّهَ وَ هُمْ يُطِيعُونَهُ
  32. لَوَدِدْتُ وَ اللَّهِ أَنَّ مُعَاوِيَةَ صَارَفَنِي بِكُمْ صَرْفَ الدِّينَارِ بِالدِّرْهَمِ
  33. فَأَخَذَ مِنِّي عَشَرَةَ مِنْكُمْ وَ أَعْطَانِي رَجُلًا مِنْهُمْ
  34. يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ
  35. مُنِيتُ مِنْكُمْ بِثَلَاثٍ وَ اثْنَتَيْنِ
  36. صُمٌّ ذَوُو أَسْمَاعٍ
  37. وَ بُكْمٌ ذَوُو كَلَامٍ
  38. وَ عُمْيٌ ذَوُو أَبْصَارٍ
  39. لَا أَحْرَارُ صِدْقٍ عِنْدَ اللِّقَاءِ
  40. وَ لَا إِخْوَانُ ثِقَةٍ عِنْدَ الْبَلَاءِ
  41. تَرِبَتْ أَيْدِيكُمْ
  42. يَا أَشْبَاهَ الْإِبِلِ غَابَ عَنْهَا رُعَاتُهَا
  43. كُلَّمَا جُمِعَتْ مِنْ جَانِبٍ تَفَرَّقَتْ مِنْ جَانِبٍ آخَرَ
  44. وَ اللَّهِ لَكَأَنِّي بِكُمْ فِيمَا إِخَالُ أَنْ لَوْ حَمِسَ الْوَغَى وَ حَمِيَ الضِّرَابُ
  45. قَدِ انْفَرَجْتُمْ عَنِ ابْنِ أَبِي طَالِبٍ انْفِرَاجَ الْمَرْأَةِ عَنْ قُبُلِهَا
  46. وَ إِنِّي لَعَلَى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي
  47. وَ مِنْهَاجٍ مِنْ نَبِيِّي
  48. وَ إِنِّي لَعَلَى الطَّرِيقِ الْوَاضِحِ أَلْقُطُهُ لَقْطاً
  49. انْظُرُوا أَهْلَ بَيْتِ نَبِيِّكُمْ فَالْزَمُوا سَمْتَهُمْ
  50. وَ اتَّبِعُوا أَثَرَهُمْ
  51. فَلَنْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ هُدًى
  52. وَ لَنْ يُعِيدُوكُمْ فِي رَدًى
  53. فَإِنْ لَبَدُوا فَالْبُدُوا
  54. وَ إِنْ نَهَضُوا فَانْهَضُوا
  55. وَ لَا تَسْبِقُوهُمْ فَتَضِلُّوا
  56. وَ لَا تَتَأَخَّرُوا عَنْهُمْ فَتَهْلِكُوا
  57. لَقَدْ رَأَيْتُ أَصْحَابَ مُحَمَّدٍ ( صلى الله عليه وآله و سلم )
  58. فَمَا أَرَى أَحَداً مِنْكُمْ يُشْبِهُهُمْ مِنْكُمْ
  59. لَقَدْ كَانُوا يُصْبِحُونَ شُعْثاً غُبْراً
  60. وَ قَدْ بَاتُوا سُجَّداً وَ قِيَاماً
  61. يُرَاوِحُونَ بَيْنَ جِبَاهِهِمْ وَ خُدُودِهِمْ
  62. وَ يَقِفُونَ عَلَى مِثْلِ الْجَمْرِ مِنْ ذِكْرِ مَعَادِهِمْ
  63. كَأَنَّ بَيْنَ أَعْيُنِهِمْ رُكَبَ الْمِعْزَى مِنْ طُولِ سُجُودِهِمْ
  64. إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ هَمَلَتْ أَعْيُنُهُمْ حَتَّى تَبُلَّ جُيُوبَهُمْ
  65. وَ مَادُوا كَمَا يَمِيدُ الشَّجَرُ يَوْمَ الرِّيحِ الْعَاصِفِ  خَوْفاً مِنَ الْعِقَابِ وَ رَجَاءً لِلثَّوَابِ

متن فارسی

96 سخنى از آن حضرت (علیه السلام)

  1. اگر خداوند ستمگر را روزى چند مهلت دهد، هرگز بازخواستش را فرو نگذارد،
  2. بلكه همواره بر گذرگاه در كمين اوست
  3. و گلويش را چنان بفشارد كه از فرودادن آب دهان هم عاجز آيد.
  4. آگاه باشيد، سوگند به كسى كه جان من در قبضه قدرت اوست،
  5. كه اين قوم بر شما غلبه خواهند كرد،
  6. نه از آن جهت كه از شما بر حق ترند،
  7. بلكه از آن روى كه در يارى فرمانرواى خود، با آنكه بر باطل است، شتاب مى ورزند
  8. و شما در اجراى فرمان من، با آنكه بر حقم، درنگ مى كنيد.
  9. مردم از ستم فرمانروايان خود بيمناك اند
  10. و من از ستم رعيت خويش در هراسم.
  11. شما را به جهاد برانگيختم، از جاى نجنبيديد،
  12. خواستم سخن خود به گوش شما برسانم، نشنيديد،
  13. در نهان و آشكارا دعوتتان كردم،پاسخم نداديد،
  14. اندرزتان دادم نپذيرفتيد.
  15. حاضرانى هستيد به مثابه غايبان
  16. و بندگانى هستيد چون خداوندان.
  17. سخنان حكمت آميز بر شما خواندم از آن رميديد.
  18. به اندرزهاى نيكو پندتان دادم هر يك از سويى پراكنده شديد.
  19. شما را به جهاد با تبهكاران فرا مى خوانم، هنوز سخنم به پايان نرسيده، مى بينم هركس كه به سويى رفته است، آنسان كه قوم «سبا» پراكنده شدند.
  20. به جايگاههاى خود باز مى گرديد
  21. و يكديگر را به اندرزهاى خود مى فريبيد.
  22. هر بامداد شما را همانند چوب كجى راست مى كنم و شب هنگام
  23. خميده چون پشت كمان نزد من باز مى گرديد.
  24. راست كننده به ستوه آمده
  25. و، كار بر آنچه راست مى كند دشوار گرديده.
  26. اى كسانى كه به تن حاضريد
  27. و به خرد غايب،
  28. هر يك از شما را عقيدتى ديگر است.
  29. فرمانروايانتان گرفتار شمايند.
  30. فرمانرواى شما، خدا را اطاعت مى كند و شما نافرمانيش مى نماييد
  31. و فرمانرواى آنان خدا را نافرمانى مى كند و ايشان سر بر خط فرمانش دارند.
  32. دلم مى خواهد معاويه با من معاملتى كند چون صرافى كه به دينار و درهم.
  33. ده تن از شما را از من بستاند و يك تن از مردان خود را به من دهد.
  34. اى مردم كوفه،
  35. به سه چيز كه در شما هست و دو چيز كه در شما نيست، گرفتار شما شده ام.
  36. اما آن سه چيز: با آنكه گوش داريد، كريد
  37. و با آنكه زبان داريد، گنگيد
  38. و با آنكه چشم داريد، كوريد.
  39. و اما آن دو: نه در رويارويى با دشمن، آزادگانى صديق هستيد
  40. و نه به هنگام بلا يارانى درخور اعتماد.
  41. دستهايتان پر خاك باد،
  42. همانند اشترانى هستيد بى ساربان،
  43. كه هرگاه از يك سو گرد آورده شوند، از ديگر سو پراكنده گردند.
  44. سوگند به خدا، گمان آن دارم كه چون جنگ سخت شود و آتش پيكار افروخته گردد،
  45. از گرد پسر ابو طالب پراكنده شويد، آنسان كه زن به هنگام زادن رانها از هم گشايد.
  46. در حالى كه، من از جانب پروردگارم حجتى و گواهى دارم
  47. و به راه روشن پيامبرم گام مى زنم.
  48. راه من راهى روشن است. آن را گام به گام مى پيمايم و چشم از راه بر نمى گيرم تا به ورطه باطل نيفتم.
  49. به خاندان پيامبرتان بنگريد و به آن سو رويد كه آنان مى روند
  50. و پاى به جاى پاى آنان نهيد،
  51. كه هيچگاه شما را از طريق هدايت منحرف نكنند
  52. و به هلاكت نسپارند.
  53. اگر نشستند، بنشينيد
  54. و اگر برخاستند، برخيزيد.
  55. بر آنان پيشى مگيريد كه گمراه شويد
  56. و از آنان واپس نمانيد كه هلاك گرديد.
  57. من اصحاب محمد (صلى اللّه عليه و آله) را ديده ام.
  58. در ميان شما نمى بينم كسى را كه همانند ايشان باشد.
  59. آنان روزها ژوليده موى و غبارآلود بودند
  60. و شبها يا در سجده بودند يا در قيام.
  61. گاه چهره بر زمين مى سودند و گاه پيشانى.
  62. چون سخن معادشان به گوش مى رسيد، گويى پاى بر سر آتش دارند.
  63. ميان دو چشمانشان در اثر سجده هاى طولانى چون زانوان بز پينه بسته بود.
  64. چون خدا را ياد مى كردند، سرشك ديدگانشان گريبانهايشان را تر مى كرد
  65. و از بيم عذاب و اميد ثواب بر خود مى لرزيدند، آنسان كه درخت در روز بادناك مى لرزد.
قبلی بعدی