متن عربی

176.وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ فى مَعْنَى الْحَكَمَيْنِ

1. فَاَجْمَعَ رَأْىُ مَلَئِكُمْ عَلى اَنِ اخْتارُوا رَجُلَيْنِ،
2. فَاَخَذْنا عَلَيْهِما اَنْ يُجَعْجِعا عِنْدَ الْقُرْآنِ وَ لايُجاوِزاهُ، وَ تَكُونَ اَلْسِنَتُهُما مَعَهُ وَ قُلُوبُهُما تَبَعَهُ،
3.  فَتاهَا عَنْهُ، وَ تَرَكَا الْحَقَّ وَ هُما يُبْصِرانِهِ،
4. وَ كانَ الْجَوْرُ هَواهُما، وَ الاِْعْوِجاجُ دَأْبَهُما. وَ قَدْ سَبَقَ اسْتِثْناؤُنا عَلَيْهِما
5.  فِى الْحُكْمِ بِالْعَدْلِ وَ الْعَمَلِ بِالْحَقِّ ـ سُوءَ رَأْيِهِما وَ جَوْرَ حُكْمِهِما.
6. وَ الثِّقَةُ فى اَيْدينا لاَِنْفُسِنا حينَ خَالَفا سَبيلَ الْحَقِّ، وَ اَتَيا بِما لايُعْرَفُ مِنْ مَعْكُوسِ الْحُكْم

متن فارسی

از سخنان آن حضرت است دربـاره حکمیـن

1. رأى بزرگان شما بر این شد که دو مرد را اختیار کردند،
2.  از آنان پیمان گرفتیم که بر اساس قرآن حکم کرده از آن تجاوز نکنند، زبانشان با قرآن باشد و دلشان از آن پیروى نماید،
3.  ولى از قرآن روى گرداندند، و حق را درحالى که مى دیدند، ترک کردند؛
4. خواسته آنان ستمکارى، و عادتشان کژى بود. تعهّد ما با آنان
5. در حکم کردن به عدالت و عمل به حق، پیش از رأى زشت و حکم جائرانه آنان بود.
6. حجت به سود ما و در اختیار ماست از آن هنگام که با راه حق مخالفت کردند و حکمى غیـر حـکـم خـدا صـادر نمـودنـد .