متن عربی
47.و من كلام له (علیه السلام):في ذكر الكوفة
1. كَأَنِّي بِكِ يَا كُوفَةُ تُمَدِّينَ مَدَّ الْأَدِيمِ الْعُكَاظِيِّ تُعْرَكِينَ بِالنَّوَازِلِ وَ تُرْكَبِينَ بِالزَّلَازِلِ .
2. وَ إِنِّي لَأَعْلَمُ أَنَّهُ مَا أَرَادَ بِكِ جَبَّارٌ سُوءاً إِلَّا ابْتَلَاهُ اللَّهُ بِشَاغِلٍ [أَوْ] وَ رَمَاهُ بِقَاتِلٍ.
متن فارسی
47 . از یک سخن آن حضرت درباره ی کوفه
- ای کوفه ،گویا تو را می بینم که چون چرم دباغی شده ی بازار عکاظ (زیر سم ستمکاران)کشیده و هموار شوی،تورا با سختی ها بمالند و حوادث لرزاننده بر سرت بیارند .
- ومن به خوبی می دانم که هیچ ستمگری سوء قصد به تو نکند جز آنکه خداوند از را به دردی گرفتار کند ویا با تیری کشنده هدف گیرد! [1]
[1] ستمکارانی که در کوفه گرفتار آمدند از جمله زیاد بن ابیه که فلج شد،و حجاج بن یوسف که شکمش کرم گذاشت و مقعدش بسوخت تا هلاک شد،و عمر بن هبیره و پسرش یوسف که به بیماری پیسی مبتلا شدو خالد قسری که کتک بسیار خورد و آن قدر در زندان ماند تا از گرسنگی مرد،و عبید الله بن زیاد و مصعب بن زبیر و یزید بن مهلب که هدف تیر قرار گرفتند و به درک رفتند.
