متن عربی

124.و من كلام له  (علیه السلام):في حث أصحابه على القتال‏

(1)فَقَدِّمُوا الدَّارِعَ وَ أَخِّرُوا الْحَاسِرَ

(2)وَ عَضُّوا عَلَى الْأَضْرَاسِ فَإِنَّهُ أَنْبَى لِلسُّيُوفِ عَنِ الْهَامِ

(3)وَ الْتَوُوا فِي أَطْرَافِ الرِّمَاحِ فَإِنَّهُ أَمْوَرُ لِلْأَسِنَّةِ

(4)وَ غُضُّوا الْأَبْصَارَ فَإِنَّهُ أَرْبَطُ لِلْجَأْشِ وَ أَسْكَنُ لِلْقُلُوبِ

(5)وَ أَمِيتُوا الْأَصْوَاتَ فَإِنَّهُ أَطْرَدُ لِلْفَشَلِ

(6)وَ رَايَتَكُمْ فَلَا تُمِيلُوهَا وَ لَا تُخِلُّوهَا

(7)وَ لَا تَجْعَلُوهَا إِلَّا بِأَيْدِي شُجْعَانِكُمْ وَ الْمَانِعِينَ الذِّمَارَ مِنْكُمْ

(8) فَإِنَّ الصَّابِرِينَ عَلَى نُزُولِ الْحَقَائِقِ هُمُ الَّذِينَ يَحُفُّونَ بِرَايَاتِهِمْ

(9)وَ يَكْتَنِفُونَهَا حِفَافَيْهَا وَ وَرَاءَهَا وَ أَمَامَهَا

(10)لَا يَتَأَخَّرُونَ عَنْهَا فَيُسْلِمُوهَا وَ لَا يَتَقَدَّمُونَ عَلَيْهَا فَيُفْرِدُوهَا

(11)أَجْزَأَ امْرُؤٌ قِرْنَهُ وَ آسَى أَخَاهُ بِنَفْسِهِ

(12)وَ لَمْ يَكِلْ قِرْنَهُ إِلَى أَخِيهِ فَيَجْتَمِعَ  عَلَيْهِ قِرْنُهُ وَ قِرْنُ أَخِيهِ

(13) وَ ايْمُ اللَّهِ لَئِنْ فَرَرْتُمْ مِنْ سَيْفِ الْعَاجِلَةِ لَا تَسْلَمُوا [تَسْلَمُونَ‏] مِنْ سَيْفِ الْآخِرَةِ

(14)وَ أَنْتُمْ لَهَامِيمُ الْعَرَبِ وَ السَّنَامُ الْأَعْظَمُ

(15)إِنَّ فِي الْفِرَارِ مَوْجِدَةَ اللَّهِ وَ الذُّلَّ اللَّازِمَ وَ الْعَارَ الْبَاقِيَ

(16)وَ إِنَّ الْفَارَّ لَغَيْرُ مَزِيدٍ فِي عُمُرِهِ وَ لَا مَحْجُوزٍ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ يَوْمِهِ

(17)[مَنْ رَائِحٌ‏] مَنِ الرَّائِحُ إِلَى اللَّهِ كَالظَّمْآنِ يَرِدُ الْمَاءَ

(18)الْجَنَّةُ تَحْتَ أَطْرَافِ الْعَوَالِي الْيَوْمَ تُبْلَى الْأَخْبَارُ

(19)وَ اللَّهِ لَأَنَا أَشْوَقُ إِلَى لِقَائِهِمْ مِنْهُمْ إِلَى دِيَارِهِمْ

(20) اللَّهُمَّ فَإِنْ رَدُّوا الْحَقَّ فَافْضُضْ جَمَاعَتَهُمْ

(21)وَ شَتِّتْ كَلِمَتَهُمْ وَ أَبْسِلْهُمْ بِخَطَايَاهُمْ

(22)إِنَّهُمْ لَنْ يَزُولُوا عَنْ مَوَاقِفِهِمْ دُونَ طَعْنٍ دِرَاكٍ يَخْرُجُ [مِنْهُ‏] مِنْهُمُ النَّسِيمُ

(23)وَ ضَرْبٍ يَفْلِقُ الْهَامَ وَ يُطِيحُ الْعِظَامَ وَ يُنْدِرُ السَّوَاعِدَ وَ الْأَقْدَامَ

(24)وَ حَتَّى يُرْمَوْا بِالْمَنَاسِرِ تَتْبَعُهَا الْمَنَاسِرُ

(25)وَ يُرْجَمُوا بِالْكَتَائِبِ تَقْفُوهَا الْحَلَائِبُ

(26)وَ حَتَّى يُجَرَّ بِبِلَادِهِمُ الْخَمِيسُ يَتْلُوهُ الْخَمِيسُ

(27)وَ حَتَّى تَدْعَقَ الْخُيُولُ فِي نَوَاحِرِ أَرْضِهِمْ

(28)وَ بِأَعْنَانِ مَسَارِبِهِمْ وَ مَسَارِحِهِمْ.‏

 [قال السيد الشريف أقول الدعق الدق أي تدق الخيول

 (29)بحوافرها أرضهم و نواحر أرضهم متقابلاتها و يقال منازل بني فلان تتناحر أي تتقابل‏]

متن فارسی

از سخنان آن حضرت است در تشویق نمودن اصحابش بر جنگ و جهاد، و تعلیم آداب قتال.

(1)پس افراد مجهز و زره دار را جلو بیاندازید و افراد غیر مجهز و بی زره را در پشت سر قرار دهید

(2)دندانها را بهم فشار دهید که شمشمیرها را از سر دور و بی اثر می کند( در اثر فشار دندانها بهم در استخوان سر قدری استحکام و استقامت پیدا شده شمشمیرها در آن کم اثر می می شود).

(3)در اطراف نیزه ها پیچ و خم ایجاد کنید(موقع استفاده از نیزه در بدن خود خیزش و پیچ و خم ایجاد کنید) که این عمل باعث حرکت زیاد نیزه می شود.

(4)و چشمها را پایین اندازید که این سبب محکم شدن دل و اؤامش قلب است(نگاه کردن به اطراف و دین برق شمشیرها و سلاحها دل را مضطرب می کند، و لی جمع نمودن نگاه باعث آرامش قلب می شود).

(5)و سر و صداها را خاموش کنید و ساکت باشید که آن برطرف کننده ترس و سستی و تفرقه است.

(6)و پرچم خود را کج نکنید و از جایش حرکت ندهید ، و اطراف آنرا از محافظان خالی نگذارید.

(7)و آنرا قرار ندهید مگر در دست شجاعان و دلیران خود، و کسانی که از حریم و وطن دفاع می کنند.

(8)چون کسانی که بر نازل شدن و روبرو شدن به حقایق و بلاها شکیبا هستند بر دور پرچمها گرد می آیند.

(9)و آنرا (پرچم را) احاطه می کنند از راست و چپ و پشت و جلو آن.

(10)از آن عقب نمی مانند که آنرا تحویل دست دشمن کنند، و از آن جلو نمی افتند که آنرا تنها نگذارند.

(11)باید هر کسی جواب ده و دفاع کننده حریف مقابل خود باشد، و باجان بر برادر خود مواسات کند.

(12)و حریف و همرزم خود را- با فرار از میدان- به سر برادرش محول نکند که در نتیجه هم حریف او و هم حریف برادر به او جمع شوند( با فرار برادر خود را گرفتار دو حریف نکند).

(13)بخدا سوگند اگر از شمشیر دنیا فرار کنید و خدو را برهانید از شمشیر آخرت سالم نخواهید ماند.

(14)شما بزرگان عرب و کوهان بزرگ می باشید.

(15)محققا در فرار نمودن از جنگ خشم خدا و ذلت دائمی و ننگ و عار جواید هست.

(16)کسی که از جنگ فرار کند بر عمرش افزوده نمی شود و میان خود و روز مرگش حائل ایجاد نمی شود

(17)کسی که به سوی خدا حرکت می کند( به سوی جهاد و اعمال خیر روی می آورد) مانند شخص تشنه است که به آب می رسد.

(18)بهشت در زیر دم نیزه ها است(ّهشت با جهاد و کشتن و کشته شن بدست می آید) امروز خبرها آشکار می گردد.

(19)بخدا سوگند من به ملاقات آنها (به جهاد با آنها) مشتاقترم از ایشان به شهر و دیارشان (علاقه من به جهاد ایشان بیشتر است از علاقه آنها به شهر و دیار خود).

(20)بار خدایا اگر حق را ردّ کردند جمعیت آنها را بشکن و پراکنده ساز.

(21)و میان آنها اختلاف کلمه بیانداز، و در اثر خطاها و گناهانشان ایشانرا هلاک کن.

(22)چون آنها از جایگها (عقیده و تصمیم) خود منصرف نمی شوند بدون ضربه پی در پی نیزه که از جای آن روح خارج شود.

(23)و بدون ضربه شمشیر که سرها بشکافد، و استخوانها را خرد کند، و بازوها و پاها ا قطع و جدا سازد.

(24)و از جای خود حرکت نمی کنند- مگر اینکه به آنها حمله کند دسته ای از سپاه بعد از دسته دیگر.

(25)و سنگسار شوند با دسته سوارانی که پشت سر آنها را سرباطان شتر سوار تعقیب می کند.

(26)و تا انکه کشیده شود بر شهرهای ایشان لشگری پس از لشگر دیگر.

(27)و تا اسبها زمینهای متقابل ایشان را بکوبد.

(28)و اطراف چراگاههای صبحانه و عصرانه آنها را.

سید رضی می فرماید: من می گویم: دعق بمعنی کوبیدن است، یعنی اسبها با سم خود رمین های ایشان را درهم می کوبد.

(29)یعنی زمین های متقابل و روبروی آنها، عرب می گوید: منازل فلان قبیله متناحر است، یعنی متقابل و روبروی هم است.