در فتنه ها چونان شتر دو ساله باش، نه پشتى دارد كه سوارى دهد و نه پستانى تا او را بدوشند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  ترغیب به جهاد ( خطبه شماره 124 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

124.وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ فى حَثِّ اَصْحابِهِ عَلَى الْقِتال

  1. فَقَدِّمُوا الدِّارِعَ، وَ اَخِّرُوا الْحاسِرَ،
  2. وَ عَضُّوا عَلَى الاَْضْراسِ فَاِنَّهُ اَنْبى لِلسُّيُوفِ عَنِ الْهامِ،
  3. وَالْتَوُوا فى اَطْرافِ الرِّماحِ فَاِنَّهُ اَمْوَرُ لِلاَْسِنَّةِ،
  4.  وَ غُضُّوا الاَْبْصارَ فَاِنَّهُ اَرْبَطُ لِلْجَأْشِ وَ اَسْكَنُ لِلْقُلُوبِ،
  5. وَ اَميتُوا الاَْصْواتَ فَاِنَّهُ اَطْرَدُ لِلْفَشَلِ، وَ رايَتَكُمْ فَلاتُميلُوها وَلاتُخِلُّوها،
  6. وَلاتَجْعَلُوها اِلاّ بِاَيْدى شُجْعانِكُمْ وَالْمانِعينَ الذِّمارَ مِنْكُمْ،
  7. فَاِنَّ الصّابِرينَ عَلى نُزُولِ الْحَقائِقِ هُمُ الَّذينَ يَحُفُّونَ بِراياتِهِمْ،
  8.  وَ يَكْتَنِفُونَها حِفافَيْها، وَ وَراءَها وَ اَمامَها، وَ لايَتَاَخَّرُونَ عَنْها فَيُسْلِمُوها،
  9.  وَلايَتَقَدَّمُونَ عَلَيْها فَيُفْرِدُوها. اَجْزَاَ امْرُؤٌ قِرْنَهُ، وَ آسى اَخاهُ بِنَفْسِهِ،
  10. وَلَمْ يَكِلْ قِرْنَهُ اِلى اَخيهِ فَيَجْتَمِعَ عَلَيْهِ قِرْنُهُ وَ قِرْنُ اَخيهِ.
  11. وَايْمُ اللّهِ لَئِنْ فَرَرْتُمْ مِنْ سَيْفِ الْعاجِلَةِ لا تَسْلَمُوا مِنْ سَيْفِ الاْخِرَةِ،
  12. وَ اَنْتُمْ لَهاميمُ الْعَرَبِ وَالسَّنامُ الاَْعْظَمُ،  اِنَّ فِى الْفِرارِ مَوْجِدَةَ اللّهِ،
  13. وَالذُّلَّ اللاّزِمَ، وَالْعارَ الْباقىَ. وَ اِنَّ الْفارَّ لَغَيْرُ مَزيد فى عُمُرِهِ،  وَ لا مَحْجُوز بَيْنَهُ وَ بَيْنَ يَوْمِهِ.
  14.  الرّائِحُ اِلَى اللّهِ كَالظَّمْـآنِ يَرِدُ الْماءَ.
  15. الْجَنَّةُ تَحْتَ اَطْرافِ الْعَوالى. الْيَوْمَ تُبْلَى الاَْخْبارُ.
  16. وَ اللّهِ لاََنَا اَشْوَقُ اِلى لِقائِهِمْ مِنْهُمْ اِلى دِيارِهِمْ.
  17. اللّهُمَّ فَاِنْ رَدُّوا الْحَقَّ فَافْضُضْ جَماعَتَهُمْ، وَ شَتِّتْ كَلِمَتَهُمْ،وَ اَبْسِلْهُمْ بِخَطاياهُمْ.
  18.  اِنَّهُمْ لَنْ يَزُولُوا عَنْ مَواقِفِهِمْ دُونَ طَعْن دِراك يَخْرُجُ مِنْهُ النَّسيمُ،
  19. وَ ضَرْب يَفْلِقُ الْهامَ، وَ يُطيحُ الْعِظامَ، وَ يُنْدِرُ السَّواعِدَ وَ الاَْقْدامَ، وَ حَتّى يُرْمَوْا بِالْمَناسِرِ تَتْبَعُهَا الْمَناسِرُ،
  20. وَ يُرْجَمُوا بِالْكَتائِبِ تَقْفُوهَا الْحَلائِبُ، وَ حَتّى يُجَرَّ بِبِلادِهُمُ الْخَميسُ يَتْلُوهُ الْخَميسُ،
  21.  وَ حَتّى تَدْعَقَ الْخُيُولُ فى نَواحِرِ اَرْضِهِمْ، وَ بِاَعْنانِ مَسارِبِهِمْ وَ مَسارِحِهِمْ.

 اَقُولُ: الدَّعْقُ: الدَّقُّ، اَىْ تَدُقُّ الْخُيُولُ بِحَوافِرِها اَرْضَهُمْ. وَ نَواحِرُ اَرْضِهِمْ: مُتَقابِلاتُها، يُقالُ: مَنازِلُ بَنى فُلان تَتَناحَرُ، اَىْ تَتَقابَلُ.


متن فارسی

از سخنان آن حضرت است در ترغیب یارانش به جهاد

  1. زره پوش را پیش اندازید، و بى زره را پشت سر قرار دهید،
  2.  دندانها را به هم بفشارید که در برابر فرود آمدن شمشیرها بر فرق سر پایدارتر است،
  3. در برابر نوک نیزه ها خود را به پچید که در ردّ نیزه دشمن اثرش بیشتر است،
  4.  به دشمن خیره نشوید که موجب افزایش قوّت قلب و آرامش دلهاست،
  5. فریادها را خاموش کنید زیرا سستى و ترس را بهتر برطرف مى سازد، پرچم را به این طرف و آن طرف متمایل و دور آن را خالى ننمایید،
  6. و آن را جز به دست دلاوران و آنان که از مال و جان شما دفاع مى کنند ندهید،
  7. قطعاً آنان که در برابر حوادث ایستادگى مى کنند همانانند که گِرد پرچم خود دور زده،
  8.  آن را از هر طرف و از پس و پیش مواظب هستند، نه از آن عقب مى افتند تا تسلیم دشمن کنند،
  9. نه از آن پیشى مى گیرند تا تنهایش گذارند. هر کس در برابر هماوردش بایستد،و برادرش را با جان خود یارى دهد،
  10.  و حریفش را به او وامگذارد که او برابر دو حریف قرار بگیرد، یکى حریف خودش و دیگر حریف برادرش.
  11. به خدا قسم اگر از شمشیر دنیا فرار کنید از شمشیر آخرت سالم نخواهید ماند،
  12. شما اشراف عرب هستید و از بزرگترین برجستگان،  در فرار از جهاد خشم خدا نهفته است.
  13.  و ذلّت قطعى و ننگ ابدى. فرارى بر عمر خود نیفزاید، و بین فرارى و روز مرگش مانعى ایجاد نشود.
  14. آن که با جهاد به جانب خدا روى کند چون تشنه اى است که به چشمه آب واردمى شود.
  15.  بهشت در سایه نیزه هاست. امروز خبرهاى پنهان (از باطن بددلان و روحیه شجاعان) آشکار مى شود.
  16. به خدا قسم من به رویارویى با دشمن از اشتیاق آنان به وطنهایشان مشتاق ترم.
  17. خداوندا، اگر دشمنان ما حق را ردّ کردند جمعیّتشان را پریشان ساز، و اتّحادشان را قرین تفرقه گردان،
  18. دانید دشمن جاى خود را از دست ندهد جز با نیزه هاى پى درپى شما که زخم کارى به آنان بزند، و آنان را به خاطر خطاهایشان به هلاکت انداز.
  19.  و ضربه اى که فرقشان را بشکافد، و استخوانها را بشکند، و بازوها و قدمها را جدا سازد، و تا وقتى که گروهها پى درپى به آنان حمله برند،
  20. و سواران بر آنان هجوم کنند و صفهایشان را درهم شکنند، و لشکریان از پس لشکریان به شهرهایشان درآیند،
  21. و سم اسبانتان سرزمین هاى متصل و روبروى هم آنها رادرهم بکوبد، و اطراف کشتزارها و مراتعشان را زیر لگد قرار دهد.

مى گویم: «دعق» به معناى کوبیدن است، یعنى اسبان زمین هاى ایشان را به سم خود بکوبد. «نواحر الأرض»زمین هاى روبروى هم است گفته مى شود: «منازل بنى فلان تتناحر»: یعنى منزلهاى فلان طایفه برابر یکدیگر است.

قبلی بعدی