اگر بندة خدا اجل و پايان كارش را مى ديد، با آرزو و فريب آن دشمنى مى ورزيد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >   بیعت ( خطبه شماره 136 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

136.و من كلام له (علیه السلام):في أمر البيعة

  1. لَمْ تَكُنْ بَيْعَتُكُمْ إِيَّايَ فَلْتَةً وَ لَيْسَ أَمْرِي وَ أَمْرُكُمْ وَاحِداً .
  2. إِنِّي أُرِيدُكُمْ لِلَّهِ وَ أَنْتُمْ تُرِيدُونَنِي لِأَنْفُسِكُمْ .
  3. أَيُّهَا النَّاسُ أَعِينُونِي عَلَى أَنْفُسِكُمْ وَ ايْمُ اللَّهِ لَأُنْصِفَنَّ الْمَظْلُومَ مِنْ ظَالِمِهِ وَ لَأَقُودَنَّ الظَّالِمَ بِخِزَامَتِهِ حَتَّى أُورِدَهُ مَنْهَلَ الْحَقِّ وَ إِنْ كَانَ كَارِهاً.

متن فارسی

از یک سخن آن حضرت

درباره ی  بیعت خود

  1. بیعت شما با من ناگهانی و شتابزده نبود؛ و کار من و شما یکسان نیست.
  2. من شما را برای خدا می خواهم، و شما مرا برای منافع خود می خواهید.
  3. ای مردم، مرا در راه سرکوبی نفس سرکش خودتان[1] یاری دهید. به خدا سوگند داد ستمدیده را از ستمکار خواهم گرفت، و ستمکار را با افسار خودش پیش خواهم برد تا او را به آبشخوار حق درآورم گرچه خودش مایل نباشد.

[1] یا در راه حل مشکلات خودتان.

قبلی بعدی