بزرگ ترين عيب آن كه چيزى را در خوددارى، بر ديگران عيب بشمار!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  بیان صفات پرهیزکاران و فاسقان ( خطبه شماره 86 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

(86) (و من خطبة له ( عليه السلام  )

  1. عِبَادَ اللَّهِ
  2. إِنَّ مِنْ أَحَبِّ عِبَادِ اللَّهِ إِلَيْهِ عَبْداً أَعَانَهُ اللَّهُ عَلَى نَفْسِهِ
  3. فَاسْتَشْعَرَ الْحُزْنَ
  4. وَ تَجَلْبَبَ الْخَوْفَ
  5. فَزَهَرَ مِصْبَاحُ الْهُدَى فِي قَلْبِهِ
  6. وَ أَعَدَّ الْقِرَى لِيَوْمِهِ النَّازِلِ بِهِ فَقَرَّبَ عَلَى نَفْسِهِ الْبَعِيدَ
  7. وَ هَوَّنَ الشَّدِيدَ
  8. نَظَرَ فَأَبْصَرَ
  9. وَ ذَكَرَ فَاسْتَكْثَرَ
  10. وَ ارْتَوَى مِنْ عَذْبٍ فُرَاتٍ سُهِّلَتْ لَهُ مَوَارِدُهُ
  11. فَشَرِبَ نَهَلًا
  12. وَ سَلَكَ سَبِيلًا جَدَداً
  13. قَدْ خَلَعَ سَرَابِيلَ الشَّهَوَاتِ
  14. وَ تَخَلَّى مِنَ الْهُمُومِ إِلَّا هَمّاً وَاحِداً انْفَرَدَ بِهِ
  15. فَخَرَجَ مِنْ صِفَةِ الْعَمَى
  16. وَ مُشَارَكَةِ أَهْلِ الْهَوَى
  17. وَ صَارَ مِنْ مَفَاتِيحِ أَبْوَابِ الْهُدَى
  18. وَ مَغَالِيقِ أَبْوَابِ الرَّدَى
  19. قَدْ أَبْصَرَ طَرِيقَهُ
  20. وَ سَلَكَ سَبِيلَهُ
  21. وَ عَرَفَ مَنَارَهُ
  22. وَ قَطَعَ غِمَارَهُ
  23. وَ اسْتَمْسَكَ مِنَ الْعُرَى بِأَوْثَقِهَا
  24. وَ مِنَ الْحِبَالِ بِأَمْتَنِهَا
  25. فَهُوَ مِنَ الْيَقِينِ عَلَى مِثْلِ ضَوْءِ الشَّمْسِ
  26. قَدْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلَّهِ سُبْحَانَهُ فِي أَرْفَعِ الْأُمُورِ
  27. مِنْ إِصْدَارِ كُلِّ وَارِدٍ عَلَيْهِ
  28. وَ تَصْيِيرِ كُلِّ فَرْعٍ إِلَى أَصْلِهِ
  29. مِصْبَاحُ ظُلُمَاتٍ
  30. كَشَّافُ عَشَوَاتٍ
  31. مِفْتَاحُ مُبْهَمَاتٍ
  32. دَفَّاعُ مُعْضِلَاتٍ
  33. دَلِيلُ فَلَوَاتٍ
  34. يَقُولُ فَيُفْهِمُ
  35. وَ يَسْكُتُ فَيَسْلَمُ
  36. قَدْ أَخْلَصَ لِلَّهِ فَاسْتَخْلَصَهُ
  37. فَهُوَ مِنْ مَعَادِنِ دِينِهِ
  38. وَ أَوْتَادِ أَرْضِهِ
  39. قَدْ أَلْزَمَ نَفْسَهُ الْعَدْلَ
  40. فَكَانَ أَوَّلُ عَدْلِهِ نَفْيَ الْهَوَى عَنْ نَفْسِهِ
  41. يَصِفُ الْحَقَّ وَ يَعْمَلُ بِهِ
  42. لَا يَدَعُ لِلْخَيْرِ غَايَةً إِلَّا أَمَّهَا
  43. وَ لَا مَظِنَّةً إِلَّا قَصَدَهَا
  44. قَدْ أَمْكَنَ الْكِتَابَ مِنْ زِمَامِهِ
  45. فَهُوَ قَائِدُهُ وَ إِمَامُهُ
  46. يَحُلُّ حَيْثُ حَلَّ ثَقَلُهُ
  47. وَ يَنْزِلُ حَيْثُ كَانَ مَنْزِلُهُ
  48. وَ آخَرُ قَدْ تَسَمَّى عَالِماً وَ لَيْسَ بِهِ
  49. فَاقْتَبَسَ جَهَائِلَ مِنْ جُهَّالٍ
  50. وَ أَضَالِيلَ مِنْ ضُلَّالٍ
  51. وَ نَصَبَ لِلنَّاسِ أَشْرَاكاً مِنْ حَبَائِلِ غُرُورٍ
  52. وَ قَوْلٍ زُورٍ
  53. قَدْ حَمَلَ الْكِتَابَ عَلَى آرَائِهِ
  54. وَ عَطَفَ الْحَقَّ عَلَى أَهْوَائِهِ
  55. يُؤَمِّنُ النَّاسَ مِنَ الْعَظَائِمِ
  56. وَ يُهَوِّنُ كَبِيرَ الْجَرَائِمِ
  57. يَقُولُ أَقِفُ عِنْدَ الشُّبُهَاتِ وَ فِيهَا وَقَعَ
  58. وَ يَقُولُ أَعْتَزِلُ الْبِدَعَ وَ بَيْنَهَا اضْطَجَعَ
  59. فَالصُّورَةُ صُورَةُ إِنْسَانٍ
  60. وَ الْقَلْبُ قَلْبُ حَيَوَانٍ
  61. لَا يَعْرِفُ بَابَ الْهُدَى فَيَتَّبِعَهُ
  62. وَ لَا بَابَ الْعَمَى فَيَصُدَّ عَنْهُ
  63. وَ ذَلِكَ مَيِّتُ الْأَحْيَاءِ
  64. فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ
  65. وَ أَنَّى تُؤْفَكُونَ
  66. وَ الْأَعْلَامُ قَائِمَةٌ
  67. وَ الْآيَاتُ وَاضِحَةٌ
  68. وَ الْمَنَارُ مَنْصُوبَةٌ
  69. فَأَيْنَ يُتَاهُ بِكُمْ بَلْ كَيْفَ تَعْمَهُونَ
  70. وَ بَيْنَكُمْ عِتْرَةُ نَبِيِّكُمْ
  71. وَ هُمْ أَزِمَّةُ الْحَقِّ
  72. وَ أَعْلَامُ الدِّينِ
  73. وَ أَلْسِنَةُ الصِّدْقِ
  74. فَأَنْزِلُوهُمْ بِأَحْسَنِ مَنَازِلِ الْقُرْآنِ
  75. وَ رِدُوهُمْ وُرُودَ الْهِيمِ الْعِطَاشِ
  76. أَيُّهَا النَّاسُ
  77. خُذُوهَا عَنْ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ (( صلى الله عليه وآله وسلم  )
  78. إِنَّهُ يَمُوتُ مَنْ مَاتَ مِنَّا وَ لَيْسَ بِمَيِّتٍ
  79. وَ يَبْلَى مَنْ بَلِيَ مِنَّا وَ لَيْسَ بِبَالٍ
  80. فَلَا تَقُولُوا بِمَا لَا تَعْرِفُونَ
  81. فَإِنَّ أَكْثَرَ الْحَقِّ فِيمَا تُنْكِرُونَ
  82. وَ أَعْذِرُوا مَنْ لَا حُجَّةَ لَكُمْ عَلَيْهِ وَ أَنَا هُوَ
  83. أَ لَمْ أَعْمَلْ فِيكُمْ بِالثَّقَلِ الْأَكْبَرِ
  84. وَ أَتْرُكْ فِيكُمُ الثَّقَلَ الْأَصْغَرَ
  85. وَ رَكَزْتُ فِيكُمْ رَايَةَ الْإِيمَانِ
  86. وَ وَقَفْتُكُمْ عَلَى حُدُودِ الْحَلَالِ وَ الْحَرَامِ
  87. وَ أَلْبَسْتُكُمُ الْعَافِيَةَ مِنْ عَدْلِي
  88. وَ فَرَشْتُكُمُ الْمَعْرُوفَ مِنْ قَوْلِي وَ فِعْلِي
  89. وَ أَرَيْتُكُمْ كَرَائِمَ الْأَخْلَاقِ مِنْ نَفْسِي
  90. فَلَا تَسْتَعْمِلُوا الرَّأْيَ فِيمَا لَا يُدْرِكُ قَعْرَهُ الْبَصَرُ
  91. وَ لَا يَتَغَلْغَلُ إِلَيْهِ الْفِكْرُ
  92. (وَ مِنْهَا)
  93. حَتَّى يَظُنَّ الظَّانُّ أَنَّ الدُّنْيَا مَعْقُولَةٌ عَلَى بَنِي أُمَيَّةَ
  94. تَمْنَحُهُمْ دَرَّهَا
  95. وَ تُورِدُهُمْ صَفْوَهَا
  96. وَ لَا يُرْفَعُ عَنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ سَوْطُهَا وَ لَا سَيْفُهَا
  97. وَ كَذَبَ الظَّانُّ لِذَلِكَ
  98. بَلْ هِيَ مَجَّةٌ مِنْ لَذِيذِ الْعَيْشِ يَتَطَعَّمُونَهَا بُرْهَةً
  99. ثُمَّ يَلْفِظُونَهَا جُمْلَةً

متن فارسی

خطبه اى از آن حضرت (علیه السلام)

  1. اى بندگان خدا،
  2. محبوب ترين بندگان خدا در نزد او بنده اى است، كه خدايش در مبارزه با نفس يارى دهد.
  3. پس اندوه را جامه، زيرين خود سازد
  4. و خوف را پوشش رويين.
  5. چراغ هدايت در دلش افروخته است
  6. و براى روز مرگ خود توشه اى مهيا كرده، مرگى را كه ديگران دورش مى پندارند، نزديكش انگاشته.
  7. تن به سختيها سپرده.
  8. نگريسته و نيكو نگريسته،
  9. خدا را ياد كرده و فراوان ياد كرده.
  10. از آبى گوارا كه راه آبشخورش سهل و آسان بوده، سيراب گشته
  11. و با همان جرعه نخستين تشنگيش فرو نشسته است.
  12. راه هموار زير پاى كوفته را در پيش گرفته است.
  13. جامه هاى شهوت و هوس از تن به در كرده
  14. و از هر غمى [و همّى ] دل را بپرداخته جز غم دين.
  15. از زمره اى كه به كوردلى موصوف بوده اند خود را به يك سو كشيده
  16. و از مشاركت اهل هوا و هوس دورى جسته است.
  17. كليد درهاى هدايت گرديد
  18. و قفل درهاى هلاكت و ضلالت.
  19. راه خود را بشناخت
  20. و در آن قدم نهاد
  21. و نشانه هاى راه را بشناخت
  22. و از گردابهاى مهالك برست و به ساحل نجات رسيد.
  23. به استوارترين دستگيره ها
  24. و محكمترين ريسمانها چنگ زد.
  25. به مرحله اى از يقين رسيد كه چهره يقين را، كه چون آفتاب تابان بود، مشاهده كرد.
  26. خود را وقف برترين كارها، يعنى فرمان خداوند، ساخت
  27. تا هر وظيفه كه بر عهده اوست، به انجام رساند
  28. و هر فرعى را به اصلش بازگرداند.
  29. چراغ تاريكيهاست
  30. و روشن كننده راه ظلمت زدگان است
  31. و كليد هر كار فروبسته اى است
  32. و دفع هر معضلى.
  33. راهنماى گمشدگان است در بيابانهاى پهناور نادانى.
  34. اگر سخن گويد، مى فهماند
  35. و اگر خاموشى گزيند از آن روست كه خواهد از شر بدان در امان ماند.
  36. از روى اخلاص عبادت كند، خدا نيز او را خاص خود گرداند.
  37. او يكى از معادن دين
  38. و كوههاى زمين است.
  39. خود را ملزم ساخته، كه به عدالت رفتار كند
  40. و نخستين قدمش در اين راه، دور ساختن هواهاى نفسانى است از خود.
  41. حق را مى شناسد و به كارش مى بندد
  42. و هيچ كار نيكى را رها نمى كند تا آهنگ آن كند
  43. و هر چيز را، كه در آن فايدتى پندارد، قصد آن نمايد.
  44. عنان اختيار خود به كتاب خدا سپرده،
  45. پس كتاب خدا به منزله رهبر قافله اوست،
  46. كه هر جا بار افكند، او نيز بار افكند
  47. و هر جا منزل كند، او نيز منزل كند.
  48. از ميان بندگان، ديگرى است كه خود را دانشمند نامد و از دانش در او نشانى نيست.
  49. مشتى افكار جاهلانه از جاهلان
  50. و گمراهيهايى از گمراهان فرا گرفته،
  51. بر سر راه مردم دامهاى فريب گسترده
  52. و سخنان باطل گويد
  53. و كتاب خدا را به رأى خود تفسيركند
  54. و حقيقت را به مقتضاى هواى خويش به اين سو و آن سو متمايل سازد.
  55. مردم را از خوف و خطر قيامت ايمن گرداند
  56. و گناهان بزرگ را خوار مايه جلوه دهد.
  57. مى گويد: چون امر شبهه ناكى پيش آيد، توقف كنم، ولى، خود در آن مى افتد.
  58. مى گويد: از بدعتها كناره مى جويم و، خود همواره با بدعتها دمساز است.
  59. صورتش صورت انسان است
  60. و دلش دل حيوان.
  61. درگاه هدايت را نمى شناسد، كه بدان روى نهد،
  62. آستان كورى و جهالت را نمى داند، كه از آن رخ برتابد.
  63. مرده اى است در ميان زندگان.
  64. پس به كجا مى رويد
  65. و كى بازگردانده شويد.
  66. دليلها برپاست
  67. و نشانه ها آشكار است
  68. و علامتها را نصب كرده اند.
  69. اين گمراهى و حيرانى تا چند
  70. و حال آنكه، خاندان پيامبرتان
  71. كه زمامداران حق اند
  72. و اعلام دين
  73. و زبان راستين، در ميان شما هستند.
  74. آنان را حرمت داريد، همان گونه، كه قرآن را حرمت بايد داشت
  75. و چون تشنه كامان كه به آب مى رسند از سرچشمه فيض ايشان سيراب شويد.
  76. اى مردم،
  77. اين سخن از پيامبرتان (صلى اللّه عليه و آله) فراگيريد،
  78. كه فرمايد: به ظاهر مرده است از ما آنكه مى ميرد، ولى در حقيقت نمرده است
  79. و، بظاهر پوسيده شود از ما آنكه پوسيده شود و بواقع پوسيده نشده است.
  80. چيزى را كه نمى دانيد مگوييد.
  81. زيرا بيشترين حق، آن چيزهايى است كه انكارش مى كنيد.
  82. و معذور داريد كسى را-  يعنى مرا-  كه شما را بر او حجت و دليلى نيست.
  83. آيا من در ميان شما به «ثقل اكبر» [يعنى قرآن ] عمل ننموده ام
  84. آيا «ثقل اصغر» [يعنى عترت ] را در ميان شما نگذاشتم
  85. رايت عدالت را در ميان شما برافراشتم
  86. و بر حدود حلال و حرام آگاهتان كردم
  87. و از عدالت خويش جامه عافيت بر تنتان پوشاندم
  88. و معروف را با گفتار و كردارم، در ميان شما، گسترش دادم
  89. و اخلاق كريمه را با رفتار و منش خود به شما نشان دادم.
  90. و در چيزى كه بصيرت به ژرفاى آن نمى رسد
  91. و فكر و انديشه را بدان راه نيست، رأى خود ابراز نداريد.
  92. و هم از اين خطبه
  93. پندارنده اى مى پندارد، كه دنيا چون اشترى است زانو بسته، كه رام بنى اميه است،
  94. سود خود را به آنان مى دهد،
  95. يا چشمه اى است زلال كه صافش را به كام آنان مى ريزد.
  96. و هرگز تازيانه و شمشيرشان از سر اين امت برداشته نشود.
  97. اين پندارى دروغ است.
  98. انگشتى عسل است كه بر دهان آنها نهاده، اندكى كامشان را شيرين سازد
  99. و سپس همه اش را تف مى كنند.
قبلی بعدی