متن عربی

276-  وَ رُوِيَ أَنَّهُ ذُكِرَ عِنْدَ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ فِي أَيَّامِهِ حَلْيُ الْكَعْبَةِ وَ كَثْرَتُهُ فَقَالَ قَوْمٌ لَوْ أَخَذْتَهُ فَجَهَّزْتَ بِهِ جُيُوشَ الْمُسْلِمِينَ كَانَ أَعْظَمَ لِلْأَجْرِ وَ مَا تَصْنَعُ الْكَعْبَةُ بِالْحَلْيِ فَهَمَّ عُمَرُ بِذَلِكَ وَ سَأَلَ عَنْهُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ (عليه السلام) فَقَالَ (عليه السلام) :
إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ أُنْزِلَ عَلَى النَّبِيِّ ( صلى الله عليه وآله ) وَ الْأَمْوَالُ أَرْبَعَةٌ أَمْوَالُ الْمُسْلِمِينَ فَقَسَّمَهَا بَيْنَ الْوَرَثَةِ فِي الْفَرَائِضِ وَ الْفَيْ‏ءُ فَقَسَّمَهُ عَلَى مُسْتَحِقِّيهِ وَ الْخُمُسُ فَوَضَعَهُ اللَّهُ حَيْثُ وَضَعَهُ وَ الصَّدَقَاتُ فَجَعَلَهَا اللَّهُ حَيْثُ جَعَلَهَا وَ كَانَ حَلْيُ الْكَعْبَةِ فِيهَا يَوْمَئِذٍ فَتَرَكَهُ اللَّهُ عَلَى حَالِهِ وَ لَمْ يَتْرُكْهُ نِسْيَاناً وَ لَمْ يَخْفَ عَلَيْهِ مَكَاناً فَأَقِرَّهُ حَيْثُ أَقَرَّهُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ فَقَالَ لَهُ عُمَرُ لَوْلَاكَ لَافْتَضَحْنَا وَ تَرَكَ الْحَلْيَ بِحَالِهِ .

متن فارسی

نقل شده است در زمان رياست عمر بن خطاب سخن از زر و زيور كعبه و فراوانى آن به ميان آمد. دسته اى گفتند: اگر طلاها را مى فروختى و صرف تجهيزات لشكر مسلمانان مى كردى ثوابش زيادتر بود كعبه طلا براى چه

ص   961
مى خواهد عمر تصميم به اين كار گرفت و از امام على عليه السلام سؤال كرد. حضرت فرمود: موقعى كه قرآن به محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلم نازل گرديد اموال چهار نوع بود: (الف) اموال مردم كه ميان وارث ها به حسب ارثى كه مى بردند تقسيم كرد.
(ب) غنائم جنگى كه ميان مستحقين آن بخش فرمود.
(ج) خمس كه براى موارد مصرف خود كه خدا تعيين كرده قرار داد.
(د) صدقات كه خدا آن را براى موارد تعيين شده در نظر گرفت. در آن تاريخ زيور كعبه وجود داشت و خدا در باره ى آن دستورى صادر نفرمود. ترك دستور نه بخاطر فراموشى خدا بود و نه بخاطر ندانستن جاى كعبه پس تو هم زيور كعبه را مانند خدا و رسول صلّى اللّه عليه و آله و سلم بر جاى خود بگذار عمر به امام على عليه السلام عرض كرد: اگر نبودى ما مفتضح شده بوديم. و زيور كعبه را بحال خود گذاشت.