نامه ای از آن حضرت (علیه السلام) به يکی از عمال خود
اما بعد، تو از کسانی هستی که در برپای داشتن دين از آنان ياری می جويم و نخوت و سرکشی گناهکاران را به آنان فرو می کوبم و مرزهايی را که از آنها بيم رخنه يافتن دشمن است به آنان می بندم.
پس آهنگ هر کار که می کنی از خدای ياری بخواه و درشتی را به پاره ای نرمی بياميز و، در آنجا که نرمی و مدارا بايد، نرمی و مدارا کن و در آنجا که جز درشتی تو را به کار نيايد، درشتی نمای
و با رعيت فرو تن باش و گشاده روی و نرمخوی. و مباد که يکی را به گوشه چشم نگری و يکی را روياروی نگاه کنی يا يکی را به اشارت پاسخ گويی و يکی را با درود و تحيت. با همگان يکسان باش تا بزرگان به طمع نيفتند که تو را به ستم کردن بر ناتوانان برانگيزند و ناتوانان از عدالت تو نوميد نگردند. والسلام.
