متن عربی

40.و من کتاب له (علیه السلام) إلی بعض عماله :
أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ بَلَغَنِي عَنْک أَمْرٌ إِنْ کنْتَ فَعَلْتَهُ فَقَدْ أَسْخَطْتَ رَبَّک وَ عَصَيْتَ إِمَامَک وَ أَخْزَيْتَ أَمَانَتَک بَلَغَنِي أَنَّک جَرَّدْتَ الْأَرْضَ فَأَخَذْتَ مَا تَحْتَ قَدَمَيْک وَ أَکلْتَ مَا تَحْتَ يَدَيْک فَارْفَعْ إِلَيَّ حِسَابَک وَ اعْلَمْ أَنَّ حِسَابَ اللَّهِ أَعْظَمُ مِنْ حِسَابِ النَّاسِ وَ السَّلَامُ .
 

متن فارسی

نامه ای است از اميرمومنان (علیه السلام)به يکی از عاملان و کارگزاران خود:

اما بعد از حمد خدا و درود بر پيامبر (صلی الله عليه و آله ) پس به تحقيق درباره اعمال تو ، چيزی به من گزارش شده که هر گاه چنين کاری را مرتکب شده باشی، همانا پروردگارت را به خشم آورده ای و نافرمانی امامت را کرده ای و امانتداری خود را، خوار و بی اعتبار ساخته ای.
 به من چنين رسيده است که تو ، زمين را (از محصول درختان) برهنه کرده و هر چه زير پايت بوده گرفته ای و آنچه در اختيارت بوده، خورده ای، پس، حسابت را به من گزارش ده و بدان که حسابرسی خداوند، از حسابرسی مردم، بزرگتر و مهمتر است.