دست نيافتن به گناه نوعى عصمت است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >   به معاویه ( نامه شماره 73 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

73. و من كتاب له (علیه السلام)  إلى معاوية

  1. أَمَّا بَعْدُ فَإِنِّي عَلَى التَّرَدُّدِ فِي جَوَابِكَ وَ الِاسْتِمَاعِ إِلَى كِتَابِكَ لَمُوَهِّنٌ رَأْيِي وَ مُخَطِّئٌ فِرَاسَتِي وَ إِنَّكَ إِذْ تُحَاوِلُنِي الْأُمُورَ وَ تُرَاجِعُنِي السُّطُورَ كَالْمُسْتَثْقِلِ النَّائِمِ تَكْذِبُهُ أَحْلَامُهُ وَ الْمُتَحَيِّرِ الْقَائِمِ يَبْهَظُهُ مَقَامُهُ لَا يَدْرِي أَ لَهُ مَا يَأْتِي أَمْ عَلَيْهِ وَ لَسْتَ بِهِ غَيْرَ أَنَّهُ بِكَ شَبِيهٌ .
  2. وَ أُقْسِمُ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَوْ لَا بَعْضُ الِاسْتِبْقَاءِ لَوَصَلَتْ [مِنِّي إِلَيْكَ‏] إِلَيْكَ مِنِّي قَوَارِعُ تَقْرَعُ الْعَظْمَ وَ [تَنْهَسُ‏] تَهْلِسُ اللَّحْمَ .
  3. وَ اعْلَمْ أَنَّ الشَّيْطَانَ قَدْ ثَبَّطَكَ عَنْ أَنْ تُرَاجِعَ أَحْسَنَ أُمُورِكَ وَ تَأْذَنَ لِمَقَالِ [نَصِيحِكَ‏] نَصِيحَتِكَ وَ السَّلَامُ لِأَهْلِهِ‏.

متن فارسی

73-از یک نامه ی  آن حضرت به معاویه

 (1)اما بعد، من از اینکه پیاپی به نامه هایت پاسخ می دهم و به گفته های مکتوبت گوش می سپارم، خود را مردی سست رأی می شمارم و هوش و فراستم را خطاکار قلمداد می کنم. تو در اینکه چیزهایی از من می طلبی و نگارش پاسخ نامه هایت را می خواهی به کسی مانی که در خوابی گران فرورفته و خواب های دروغ می بیند، و چون حیرتزده ای هستی که از سر پا ایستادن به سختی افتاده، نمیداند آنچه بر سرش می آید په سود اوست يا به زيان او. البته تو همانند او نيستی بلکه او همانند توست (زيرا خواب تو از او سنگین تر و رؤیاهایت آشفته تر است).

(2) به خدا سوگند یاد میکنم که اگر پارهای مصالح ایجاب نمی کرد که تو را زنده گذارم، بلاهایی از من به تو می رسید که استخوانت را بشکند و گوشت بدنت را آب کند!

 (3)و بدان که شیطان تو را برجای نشانده و نمیگذارد به بهترین کارهایت (که اطاعت از امام است) بازگردی و گوش به نصیحتگر خویش بسپاری. و سلام بر هر که شایسته آن است.

قبلی بعدی