در فتنه ها چونان شتر دو ساله باش، نه پشتى دارد كه سوارى دهد و نه پستانى تا او را بدوشند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  به معاویة ( نامه شماره 75 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

 (75) (و من كتاب له ( عليه السلام  )) إلى معاوية من المدينة في أول ما بويع له بالخلافةذكره الواقدي في كتاب الجمل

  1. مِنْ عَبْدِ اللَّهِ عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ إِلَى مُعَاوِيَةَ ابْنِ أَبِي سُفْيَانَ
  2. أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ عَلِمْتَ إِعْذَارِي فِيكُمْ وَ إِعْرَاضِي عَنْكُمْ حَتَّى كَانَ مَا لَا بُدَّ مِنْهُ وَ لَا دَفْعَ لَهُ وَ الْحَدِيثُ طَوِيلٌ وَ الْكَلَامُ كَثِيرٌ وَ قَدْ أَدْبَرَ مَا أَدْبَرَ وَ أَقْبَلَ مَا أَقْبَلَ
  3. فَبَايِعْ مَنْ قِبَلَكَ وَ أَقْبِلْ إِلَيَّ فِي وَفْدٍ مِنْ أَصْحَابِكَ وَ السَّلَامُ

متن فارسی

نامه ای از آن حضرت (علیه السلام) از مدينه، در آغاز بيعت با او به خلافت به معاويه نوشته است واقدی آن را در کتاب الجمل آورده است.

  1. از بنده خدا، امير المؤمنين، به معاوية بن ابی سفيان
  2. اما بعد، می دانی که من اگر چيزی در باره شما گفته ام يا از شما روی گردانيده ام، معذور بوده ام. تا آن اتفاق که بايد بيفتد، افتاد و دفع آن را چاره نبود. و اين سخن دراز است و حرف بسيار. گذشته گذشت و آمدنی آمد.
  3. پس از آنان که در نزد تو هستند، بيعت بستان و با جمع يارانت به نزد من آی. والسلام.
قبلی بعدی