متن عربی

38 .و من كتاب له (علیه السلام)  إلى أهل مصر لما ولى عليهم الأشتر

1. مِنْ عَبْدِ اللَّهِ عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ إِلَى الْقَوْمِ الَّذِينَ غَضِبُوا لِلَّهِ حِينَ‏ عُصِيَ فِي أَرْضِهِ وَ ذُهِبَ بِحَقِّهِ فَضَرَبَ الْجَوْرُ سُرَادِقَهُ عَلَى الْبَرِّ وَ الْفَاجِرِ وَ الْمُقِيمِ وَ الظَّاعِنِ فَلَا مَعْرُوفٌ يُسْتَرَاحُ إِلَيْهِ وَ لَا مُنْكَرٌ يُتَنَاهَى عَنْهُ .
2. أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ بَعَثْتُ إِلَيْكُمْ عَبْداً مِنْ عِبَادِ اللَّهِ لَا يَنَامُ أَيَّامَ الْخَوْفِ وَ لَا يَنْكُلُ عَنِ الْأَعْدَاءِ سَاعَاتِ الرَّوْعِ أَشَدَّ عَلَى الْفُجَّارِ مِنْ حَرِيقِ النَّارِ وَ هُوَ مَالِكُ بْنُ الْحَارِثِ أَخُو مَذْحِجٍ.
3. فَاسْمَعُوا لَهُ وَ أَطِيعُوا أَمْرَهُ فِيمَا طَابَقَ الْحَقَّ فَإِنَّهُ سَيْفٌ مِنْ سُيُوفِ اللَّهِ لَا كَلِيلُ الظُّبَةِ وَ لَا نَابِي الضَّرِيبَةِ فَإِنْ أَمَرَكُمْ أَنْ تَنْفِرُوا فَانْفِرُوا وَ إِنْ أَمَرَكُمْ أَنْ تُقِيمُوا فَأَقِيمُوا فَإِنَّهُ لَا يُقْدِمُ وَ لَا يُحْجِمُ وَ لَا يُؤَخِّرُ وَ لَا يُقَدِّمُ إِلَّا عَنْ أَمْرِي .
4. وَ قَدْ آثَرْتُكُمْ بِهِ عَلَى نَفْسِي لِنَصِيحَتِهِ لَكُمْ وَ شِدَّةِ شَكِيمَتِهِ عَلَى عَدُوِّكُمْ‏.

متن فارسی

38-از یک نامه ی  آن حضرت به مردم مصر هنگامی که مالک اشتر را به حکومت آنان گماشت

1. از بنده ی  خدا، علی امیرمؤمنان، به مردمی که برای خدا به خشم آمدند آنگاه که خداوند در زمینش نافرمانی شد و حقش پایمال گردید، از این رو ستم بر سر نیکوکار و بدکردار، و مقیم و مسافر خیمه زد، نه کار نیکی ماند که در پناهش بیاسایند، و نه کار زشتی بود که.
2.  اما بعد، من بندهای از بندگان خدا را به سوی شما گسیل داشتم که در روزهای وحشت نمیخوابد، و در لحظه های هراس از دشمنان رخ برنمیتابد. بر نابکاران از لهیب آتش سوزانندهتر است، و او مالک بن حارث از قبیله ی  مذجج است.
3.  پس در هر چه مطابق حق بود گوش به سخن او دارید و فرمانش را اطاعت نمایید، که او شمشیری از شمشیرهای خداست، که نه تیزیش کند شود و نه چیزی از دم آن بر هد. اگر شما را فرمان کوچ داد کوچ کنید، و اگر فرمان اقامت داد برجای بمانید، زیرا او جز به فرمان منگامی پیش و پس نمیگذارد و کاری را پس و پیش نمی اندازد.
4.  من با فرستادن او شما را بر خود مقدم داشتم، زیرا او خیرخواه شماست و بر دشمن شما بسی سختگیر است.