از ويژگى هاى انسان در شگفتى مانيد ، كه : با پاره اى " پى " مى نگرد ، و با " گوشت " سخن مى گويد . و با " استخوان " مى شنود ، و از " شكافى " نَفس مى كشد!!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  به مردم بصره ( نامه شماره 29 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

(29) (و من كتاب له ( عليه السلام  )) (إلى أهل البصرة)

  1. وَ قَدْ كَانَ مِنِ انْتِشَارِ حَبْلِكُمْ وَ شِقَاقِكُمْ مَا لَمْ تَغْبُوا عَنْهُ فَعَفَوْتُ عَنْ مُجْرِمِكُمْ وَ رَفَعْتُ السَّيْفَ عَنْ مُدْبِرِكُمْ وَ قَبِلْتُ مِنْ مُقْبِلِكُمْ.
  2. فَإِنْ خَطَتْ بِكُمُ الْأُمُورُ الْمُرْدِيَةُ وَ سَفَهُ الْآرَاءِ الْجَائِرَةِ إِلَى مُنَابَذَتِي وَ خِلَافِي فَهَا أَنَا ذَا قَدْ قَرَّبْتُ جِيَادِي وَ رَحَلْتُ رِكَابِي.
  3. وَ لَئِنْ أَلْجَأْتُمُونِي إِلَى الْمَسِيرِ إِلَيْكُمْ لَأُوقِعَنَّ بِكُمْ وَقْعَةً لَا يَكُونُ يَوْمُ الْجَمَلِ إِلَيْهَا إِلَّا كَلَعْقَةِ لَاعِقٍ مَعَ أَنِّي عَارِفٌ لِذِي الطَّاعَةِ مِنْكُمْ فَضْلَهُ وَ لِذِي النَّصِيحَةِ حَقَّهُ غَيْرَ مُتَجَاوِزٍ مُتَّهَماً إِلَى بَرِيٍّ وَ لَا نَاكِثاً إِلَى وَفِيٍّ.

متن فارسی

از نامه آن حضرت (علیه السلام) به مردم بصره

  1. شما خود می دانيد که چسان رشته فرمانبرداری را گسستيد و قدم در راه جدايی و دشمنی نهاديد. من گناهکارتان را عفو کردم و از گريختگانتان شمشير برداشتم و آنان را که به ما روی آوردند، پذيرفتم.
  2. حال اگر اعمال مرگ آور و آراء سفيهانه دور از صوابتان، شما را وادارد که پيمان بشکنيد و به خلاف من برخيزيد، بدانيد، که من مهيای پيکارم و اسبان خود را پيش آورده ام و بر اشتران خويش پالان نهاده ام.
  3. اگر ناچارم سازيد که بر شما بتازم، آن چنان جنگی آغاز می کنم که نبرد جمل در برابر آن حقير نمايد. با اين همه، ارج فرمانبرداريتان را می شناسم و حق نيکخواهانتان را ادا می کنم و بيگناه را به جای گناهکار نمی گيرم و وفاکننده به عهد و بيعت را به جای پيمان شکنان مؤاخذه نمی کنم.
قبلی بعدی