(عبدالله بن عباس در مسئله اى نظر داد كه امام آن را قبول نداشت و فرمود) بر تو است كه رأى خود را به من بگويى، و من باى پيرامون آن بينديشم ، آنگاه اگر خلاقى نظر تو فرمان دادم بايد اطاعت كني!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  به مالک اشتر ( نامه شماره 46 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

46. و من كتاب له (علیه السلام)  إلى بعض عماله‏

  1. أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّكَ مِمَّنْ أَسْتَظْهِرُ بِهِ عَلَى إِقَامَةِ الدِّينِ وَ أَقْمَعُ بِهِ نَخْوَةَ الْأَثِيمِ وَ أَسُدُّ بِهِ لَهَاةَ الثَّغْرِ الْمَخُوفِ فَاسْتَعِنْ بِاللَّهِ عَلَى مَا أَهَمَّكَ وَ اخْلِطِ الشِّدَّةَ بِضِغْثٍ مِنَ اللِّينِ‏ وَ ارْفُقْ مَا كَانَ الرِّفْقُ أَرْفَقَ وَ اعْتَزِمْ بِالشِّدَّةِ حِينَ لَا تُغْنِي عَنْكَ إِلَّا الشِّدَّةُ .
  2. وَ اخْفِضْ لِلرَّعِيَّةِ جَنَاحَكَ وَ ابْسُطْ لَهُمْ وَجْهَكَ وَ أَلِنْ لَهُمْ جَانِبَكَ وَ آسِ بَيْنَهُمْ فِي اللَّحْظَةِ وَ النَّظْرَةِ وَ الْإِشَارَةِ وَ التَّحِيَّةِ حَتَّى لَا يَطْمَعَ الْعُظَمَاءُ فِي حَيْفِكَ وَ لَا يَيْأَسَ الضُّعَفَاءُ مِنْ عَدْلِكَ وَ السَّلَامُ‏.

متن فارسی

46-از یک نامه ی  آن حضرت به یکی از کارگزارانش (مالک اشتر)

(1)اما بعد، تو از کسانی هستی که من به پشتیبانی آنها دین را برپا می دارم، و نخوت گنهکار را سرکوب می کنم، و لبه ی  مرزهای ناامن را می بندم. پس در اموری که دلت را مشغول می کند از خداوند یاری طلب، و درشتی را با اندکی نرمی در آمیز،وتا نرمی کار گر تر است نرمی را پیشه ساز ،وآن گاه که جز درشتی برایت کار ساز نیست درشتی نمای.

.(2)بال فروتنی بر مردم فرود آر ،و چهره ات را برای آنان بگشا ،وبا آنان به نرمی رفتار کن ،و با آنان در نگاه های زیر چشمی ونگاه های عمومی و اشاره و خوشامدگویی یکسان رفتار کن ،تا بزرگان چشم طمع به حیف ومیلت ندوزند،و ضعیفان از عدالت نومید نگردند ،والسلام .

قبلی بعدی