متن عربی

229-  وَ مِنْ كَلَامٍ لَهُ (عليه السلام) قَالَهُ وَ هُوَ يَلِي غُسْلَ رَسُولِ اللَّهِ (صلى الله عليه وآله) وَ تَجْهِيزَهُ :
بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا رَسُولَ اللَّهِ لَقَدِ انْقَطَعَ بِمَوْتِكَ مَا لَمْ يَنْقَطِعْ بِمَوْتِ غَيْرِكَ مِنَ النُّبُوَّةِ وَ الْإِنْبَاءِ وَ أَخْبَارِ السَّمَاءِ خَصَّصْتَ حَتَّى صِرْتَ مُسَلِّياً عَمَّنْ سِوَاكَ وَ عَمَّمْتَ حَتَّى صَارَ النَّاسُ فِيكَ سَوَاءً وَ لَوْ لَا أَنَّكَ أَمَرْتَ بِالصَّبْرِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْجَزَعِ لَأَنْفَدْنَا عَلَيْكَ مَاءَ الشُّئُونِ وَ لَكَانَ الدَّاءُ مُمَاطِلًا وَ الْكَمَدُ مُحَالِفاً وَ قَلَّا لَكَ وَ لَكِنَّهُ مَا لَا يُمْلَكُ رَدُّهُ وَ لَا يُسْتَطَاعُ دَفْعُهُ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي اذْكُرْنَا عِنْدَ رَبِّكَ وَ اجْعَلْنَا مِنْ بَالِكَ .

متن فارسی

ص   561
امام عليه السلام كه مشغول غسل دادن و كفن نمودن پيامبر رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلم بود چنين فرمود: آى رسول خدا پدر و مادرم فداى تو باد با مردنت آن چنان پيامبرى، اطلاع و اخبار آسمان از مردم قطع گرديد كه سابقه ندارد . مصيبت شما آن قدر براى ما (بنى هاشم) ناگوار است كه از اين پس مصيبت ها براى ما ناچيز خواهد بود . براى مردم هم در گذشت سخت است و همه در غم تو شريك اند اگر امر به صبر نكرده بودى و از بى تابى منع ننموده بودى آن قدر گريه مى كرديم تا اشك چشممان تمام شود . (اگر دستور نداده بودى حوصله داشته باشيم) درد ريشه دار بود و غم همنشين . غم و درد براى شما ناچيز است اما مرگ را نه مى شود باز گرداند و نه مى شود دفعش كرد . پدر و مادرم فدايت باد در نزد خدا بفكر ما باش و ما را در فكر خودت جاى بده.