دست نيافتن به گناه نوعى عصمت است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  به عبداللّه بن عباس(رحمه الله) ( نامه شماره 72 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

72.وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ اِلى عَبْدِاللّهِ بْنِ الْعَبّاسِ رَحِمَهُ اللّه

  1. اَمّا بَعْدُ، فَاِنَّكَ لَسْتَ بِسابِق اَجَلَكَ، و لا مَرْزُوق ما لَيْسَ لَكَ.

  2. وَاعْلَمْ بِاَنَّ الدَّهْرَ يَوْمانِ: يَوْمٌ لَكَ وَ يَوْمٌ عَلَيْكَ، وَ اَنَّ الدُّنْيا دارُ دُوَل،

  3. فَما كانَ مِنْها لَكَ اَتاكَ عَلى ضَعْفِكَ، وَ ما كانَ مِنْها عَلَيْكَ لَـمْ تَدْفَعْـهُ بِقُوَّتِـكَ.


متن فارسی

از نامه‌هاى آن حضرت به عبداللّه بن عباس رحمة اللّه علیه

  1. اما بعد، تو بر مرگت پیشى نخواهى جست، و رزقى که روزى تو نیست به تو نخواهند داد.
  2. آگاه باش روزگار دو روز است: روزى به نفع تو و روزى به ضرر تو، و دنیا خانه اى است که دست به دست مى گردد،
  3. آنچه از دنیا نصیب توست به تو مى رسد هر چند ناتوان باشى، و آنچه به ضرر توست با نیروى خود قدرت دفعش را نخواهى داشت.
قبلی بعدی