متن عربی

56.و من وصية له (علیه السلام) وصی بها شريح بن هانئ لما جعله علی مقدمته إلی الشام :
اتَّقِ اللَّهَ فِي کلِّ صَبَاحٍ وَ مَسَاءٍ وَ خَفْ عَلَی نَفْسِک الدُّنْيَا الْغَرُورَ وَ لَا تَأْمَنْهَا عَلَی حَالٍ وَ اعْلَمْ أَنَّک إِنْ لَمْ تَرْدَعْ نَفْسَک عَنْ کثِيرٍ مِمَّا تُحِبُّ مَخَافَةَ مَکرُوهٍ سَمَتْ بِک الْأَهْوَاءُ إِلَی کثِيرٍ مِنَ الضَّرَرِ فَکنْ لِنَفْسِک مَانِعاً رَادِعاً وَ لِنَزْوَتِک عِنْدَ الْحَفِيظَةِ وَاقِماً قَامِعاً .

متن فارسی

وصيتی است از اميرالمومنين (علیه السلام)که آن را در هنگامی که شريح بن هانی را در مقدمه سپاهی که برای برابری با سپاه معاويه رهسپار شام بود، قرار داد، به او سفارش فرمود:

در هر بامداد و شامگاهی از خشم خدا بپرهيز، و از دنيای فريبنده، بر خود بيمناک باش و در هيچ حالی از آن ايمن مباش و بدان که اگر تو، نفس خود را از بسياری از اموری که دوست داری (يا نفس تو دوست دارد) از بيم اينکه امری ناپسند و رنج آور به تو برسد، منع نکنی تمايلات و هواهای نفسانی تو را به سوی زيانهای بسياری می کشاند، بنابراين خود، نفس خويش را (از ارتکاب محرمات) مانع باش و آن را باز دار و چون به طرف خشم شتاب می گيری و جهش می کنی بر خود چيره شو و خشمت را بشکن.