متن عربی

38 .و من كتاب له (علیه السلام)  إلى أهل مصر لما ولى عليهم الأشتر

(1)مِنْ عَبْدِ اللَّهِ عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ إِلَى الْقَوْمِ الَّذِينَ غَضِبُوا لِلَّهِ حِينَ‏ عُصِيَ فِي أَرْضِهِ وَ ذُهِبَ بِحَقِّهِ

(2)فَضَرَبَ الْجَوْرُ سُرَادِقَهُ عَلَى الْبَرِّ وَ الْفَاجِرِ وَ الْمُقِيمِ وَ الظَّاعِنِ

(3)فَلَا مَعْرُوفٌ يُسْتَرَاحُ إِلَيْهِ وَ لَا مُنْكَرٌ يُتَنَاهَى عَنْهُ

(4)أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ بَعَثْتُ إِلَيْكُمْ عَبْداً مِنْ عِبَادِ اللَّهِ لَا يَنَامُ أَيَّامَ الْخَوْفِ

 (5)وَ لَا يَنْكُلُ عَنِ الْأَعْدَاءِ سَاعَاتِ الرَّوْعِ أَشَدَّ عَلَى الْفُجَّارِ مِنْ حَرِيقِ النَّارِ

(6)وَ هُوَ مَالِكُ بْنُ الْحَارِثِ أَخُو مَذْحِجٍ

(7)فَاسْمَعُوا لَهُ وَ أَطِيعُوا أَمْرَهُ فِيمَا طَابَقَ الْحَقَّ

(8)فَإِنَّهُ سَيْفٌ مِنْ سُيُوفِ اللَّهِ لَا كَلِيلُ الظُّبَةِ وَ لَا نَابِي الضَّرِيبَةِ

(9)فَإِنْ أَمَرَكُمْ أَنْ تَنْفِرُوا فَانْفِرُوا وَ إِنْ أَمَرَكُمْ أَنْ تُقِيمُوا فَأَقِيمُوا

 (10)فَإِنَّهُ لَا يُقْدِمُ وَ لَا يُحْجِمُ وَ لَا يُؤَخِّرُ وَ لَا يُقَدِّمُ إِلَّا عَنْ أَمْرِي

(11) وَ قَدْ آثَرْتُكُمْ بِهِ عَلَى نَفْسِي لِنَصِيحَتِهِ لَكُمْ وَ شِدَّةِ شَكِيمَتِهِ عَلَى عَدُوِّكُمْ‏.

متن فارسی

از نامه های آن حضرت است به اهل مصر موقعی که اشتررا به آنها والی معین نمود.

(1)از بنده خدا علی امیرمؤمنان به گروهی که برای خدا غضب نمودند موقعی که در زمین او را معصیت و نافرمانی شده، و حق او را از بین برده شد.

(2)پس ستم و ناعدالتی سراپرده خود را بر سر نیک و بد و ساکن و مسافر کشیده بود.

(3)پس معروف و کار نیکی نبود که از آن استراحت و آرامش خواسته شود، و هیچ کار زشت و قبیحی نبود که از آن جلوگیری شود(از منکرات نهی و جلوگیری نمی شد).

(4)پس از حمد و درود بسوی شما فرستادم بنده ای از بندگان خدا را که روزهای ترس و هراس نمی خوابد و غفلت نمی کند.

(5)و در ساعتهای ترس از دشمنان باز نمی نشیند، بر بدکاران از سوز آتش سخت تر است.

(6)و آن مالک ابن حارث برادر قبیله مذحج است.

(7)پس از او بشنوید و از اوامرش اطاعت کنید در آنچه مطابق حق باشد.

(8)چون او شمشیری است از شمشیرهای الهی که دم آن کند نمی شود، وضربه آن بی اثر نمی باشد.

(9)اگر شما را امر کند که بسوی دشمن حرکت کنید پس حرکت کنید، واگر امر کند که بایستد و نروید پس بایستید.

(10)زیرا او اقدام نمی کند و بازنمیایستد وباز نمی گردد و پیش نمی رود مگر از روی امر من.

(11)و شما را درباره او بخودم مقدم داشتم(من به او احتیاج داشتم ولی به شما دادم) چون او خیرخواه شما است وبردشمنان شما سخت و استوار است.