متن عربی

50 .و من كتاب له (علیه السلام)  إلى أمرائه على الجيش‏

(1)مِنْ عَبْدِ اللَّهِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ إِلَى أَصْحَابِ الْمَسَالِحِ

 (2)أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ حَقّاً عَلَى الْوَالِي أَلَّا يُغَيِّرَهُ عَلَى رَعِيَّتِهِ فَضْلٌ نَالَهُ وَ لَا طَوْلٌ خُصَّ بِهِ

(3)وَ أَنْ يَزِيدَهُ مَا قَسَمَ اللَّهُ لَهُ مِنْ نِعَمِهِ دُنُوّاً مِنْ عِبَادِهِ وَ عَطْفاً عَلَى إِخْوَانِهِ

(4)أَلَا وَ إِنَّ لَكُمْ عِنْدِي أَلَّا أَحْتَجِزَ دُونَكُمْ سِرّاً إِلَّا فِي حَرْبٍ

(5)وَ لَا أَطْوِيَ دُونَكُمْ أَمْراً إِلَّا فِي حُكْمٍ

(6)وَ لَا أُؤَخِّرَ لَكُمْ حَقّاً عَنْ مَحَلِّهِ

(7)وَ لَا أَقِفَ بِهِ دُونَ مَقْطَعِهِ

(8)وَ أَنْ تَكُونُوا عِنْدِي فِي الْحَقِّ سَوَاءً

(9)فَإِذَا فَعَلْتُ ذَلِكَ وَجَبَتْ لِلَّهِ عَلَيْكُمُ النِّعْمَةُ وَ لِي عَلَيْكُمُ الطَّاعَةُ

(10) وَ أَلَّا تَنْكُصُوا عَنْ دَعْوَةٍ

(11)وَ لَا تُفَرِّطُوا فِي صَلَاحٍ

(12)وَ أَنْ تَخُوضُوا الْغَمَرَاتِ إِلَى الْحَقِّ

(13)فَإِنْ أَنْتُمْ لَمْ تَسْتَقِيمُوا لِي عَلَى ذَلِكَ لَمْ يَكُنْ أَحَدٌ أَهْوَنَ عَلَيَّ مِمَّنِ اعْوَجَّ مِنْكُمْ

(14)ثُمَّ أُعْظِمُ لَهُ الْعُقُوبَةَ وَ لَا يَجِدُ عِنْدِي فِيهَا رُخْصَةً

(15)فَخُذُوا هَذَا مِنْ أُمَرَائِكُمْ وَ أَعْطُوهُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ مَا يُصْلِحُ اللَّهُ بِهِ أَمْرَكُمْ وَ السَّلَامُ‏.

متن فارسی

از نامه های آن حضرت است به امیران سپاه.

(1)از بنده خدا علی بن ابیطالب امیرمؤمنان به صاحبان پادگانها.

(2)پس از حمد و صلوات سزاوار حاکم والی است که او را بر رعیت خود تغییر ندهد فضل و احسانی که به او رسیده و نعمتی که مخصوص او گشته است.

(3)واین که نعمت هایی که خدا به او قسمت نموده زیاد کند نزدیک شدن او را بر بندگان خدا و عاطفه و محبت او را بر برادرانش.

(4)آگاه باشید که شما را بر من این حقها هست: این که هیچ رازی را از شما پنهان ندارم مگر اینکه راجع به جنگ(اسرار نظامی) باشد.

(5)و کاری بدون حضرو و مشورت شما انجام ندهم مگر در احکام شرع.

(6)و هیچ حقی را از شما از محلش و موقعش به تأخیر نیاندازم.

(7)و حقی را از جایگاه معین آن به جای دیگر نبرم و مقرّر نکنم.

(8)و اینکه در اجراء حق در نزد من مساوی و برابر باشید.

(9)چون من این کارها را انجام دادمنعمت خدا و اطاعت من بر شما ثابت و لازم می شود.

(10)و این که از دعوت من عقب ننشینید(وقتی به جهاد دعوت کردم فرار نکنید).

(11)و در کارهای صلاحی و اصلاحی قصور نکنید).

(12)و برای رسیدن به حق وارد سختیها و متحمل زحمتها باشید.

(13)پس اگر شمادر کارها با من استقامت و اطاعت نکنید در آن صورت هیچ کس بر من خوارتر نخواهد بود از کسی که از شما کج شده است.

(14)سپس عقوبت و کیفر او را بزرگ و سخت می کنم و نزد من برای او رخصت و رهایی نخواهد بود.

(15)پس اینها را از امیران و فرمانروایان خود بگیرید و بخواهید، و اگر نفوس خود به ایشان بدهید آنچه را(اطاعت)که خدا با آن امور شما را اصلاح می کند-والسلام.