متن عربی

65. و من كتاب له (علیه السلام)  إليه أيضا

(1)أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ آنَ لَكَ أَنْ تَنْتَفِعَ بِاللَّمْحِ الْبَاصِرِ مِنْ عِيَانِ الْأُمُورِ  

(2)[فَلَقَدْ] فَقَدْ سَلَكْتَ مَدَارِجَ أَسْلَافِكَ بِادِّعَائِكَ الْأَبَاطِيلَ‏

(3)وَ اقْتِحَامِكَ غُرُورَ الْمَيْنِ وَ الْأَكَاذِيبِ

(4)[مِنِ انْتِحَالِكَ‏] وَ بِانْتِحَالِكَ مَا قَدْ عَلَا عَنْكَ وَ ابْتِزَازِكَ لِمَا قَدِ اخْتُزِنَ دُونَكَ

(5)فِرَاراً مِنَ الْحَقِّ وَ جُحُوداً لِمَا هُوَ أَلْزَمُ لَكَ مِنْ لَحْمِكَ وَ دَمِكَ

(6) مِمَّا قَدْ وَعَاهُ سَمْعُكَ وَ مُلِئَ بِهِ صَدْرُكَ

(7)فَمَا ذَا بَعْدَ الْحَقِّ إِلَّا الضَّلَالُ الْمُبِينُ وَ بَعْدَ الْبَيَانِ إِلَّا اللَّبْسُ

(8)فَاحْذَرِ الشُّبْهَةَ وَ اشْتِمَالَهَا عَلَى لُبْسَتِهَا

(9)فَإِنَّ الْفِتْنَةَ طَالَمَا أَغْدَفَتْ جَلَابِيبَهَا وَ [أَعْشَتِ‏] أَغْشَتِ الْأَبْصَارَ ظُلْمَتُهَا

(10)وَ قَدْ أَتَانِي كِتَابٌ مِنْكَ ذُو أَفَانِينَ مِنَ الْقَوْلِ ضَعُفَتْ قُوَاهَا عَنِ السِّلْمِ

(11) وَ أَسَاطِيرَ لَمْ يَحُكْهَا [عَنْكَ‏] مِنْكَ عِلْمٌ وَ لَا حِلْمٌ

(12)أَصْبَحْتَ مِنْهَا كَالْخَائِضِ فِي الدَّهَاسِ وَ الْخَابِطِ فِي الدِّيمَاسِ

(13) وَ تَرَقَّيْتَ إِلَى مَرْقَبَةٍ بَعِيدَةِ الْمَرَامِ نَازِحَةِ الْأَعْلَامِ

(14)تَقْصُرُ دُونَهَا الْأَنُوقُ وَ يُحَاذَى بِهَا الْعَيُّوقُ

(15)وَ حَاشَ لِلَّهِ أَنْ تَلِيَ لِلْمُسْلِمِينَ [مِنْ‏] بَعْدِي صَدْراً أَوْ وِرْداً

(16)أَوْ أُجْرِيَ لَكَ عَلَى أَحَدٍ مِنْهُمْ عَقْداً أَوْ عَهْداً

(17)فَمِنَ الْآنَ فَتَدَارَكْ نَفْسَكَ وَ انْظُرْ لَهَا

(18)فَإِنَّكَ إِنْ فَرَّطْتَ حَتَّى يَنْهَدَ إِلَيْكَ عِبَادُ اللَّهِ أُرْتِجَتْ عَلَيْكَ الْأُمُورُ

(19)وَ مُنِعْتَ أَمْراً هُوَ مِنْكَ الْيَوْمَ مَقْبُولٌ وَ السَّلَامُ‏.

متن فارسی

از نامه های آن حضرت است باز به معاویه.

(1)پس از حمد و درود، برای تو وقت آن رسیده که از دیدن کارهای بطور آشکار سود ببری.

(2)همانا راههای پیشنیانت را پیمودی یا ادعا نمودنت چیزهای باطل.

(3)و با فرو رفتن خود در فریب مطالب بی اساس و دروغ.

(4)و با بخود بستن چیزی که از مرتبه تو بلند است(خلافت اسلامی) و غارت نمودن آنچه نزد تو خزینه شده بود(تصرف نمودن در بیت المال).

(5)برای فرار نمودن از حق، وانکار نمودن آنچه به تو از گوشت و خونت ملازم تر است(آطاعت امام حق).

(6)از انچه گوش تو شنیده و حفظ کرده، و سینه ات از آن پر شده است(از حدیث غدیر و منزلت و ولایت و سایر چیزها).

(7)پس نیست بعد از حق جز گمراهی آشکار، و بعد از بیان و روشن شدن جز اشتباه و نادرستی.

(8)پس حذر کن از شبهه و فراگیری آن در اشتباه آوری.

(9)زیرا که مدت طولانی است که فتنه و آشوب پرده های خود را آویخته، و تاریکی آن چشمها را تار و کم نور کرده است.

(10)به من از تو نامه ای رسید که دارای مطالب مختلف است که قوای آن از سازش و آشتی ضعیف است.

(11)و افسانه هایی که آنرا علم و حلم تو نبافته است.

(12)در این سخنان به کسی می مانی که در شنزار نرم حرکت می کند و در تاریکی بیراهه می رود.

(13)و به جای بلندی رفته ای که رسیدن به آن سخت است(در فکر دست یافتن به خلافت هستی) نشانه های آن از بین رفته است.

(14)که عقاب از رسیدن به آن کوتاه می آید، و با ستاره عیوق در بلندی برابری می کند.

(15)بخدا پناه می برم از اینکه از پس من و از جانب من متولی دخول یا خروج کاری برای مسلمانان باشی.

(16)یا برای تو بر یکی از مسلمانان عقدی یا عهدی اجرا کنم.

(17)پس از حالا نفس خود را دریاب و برای آن فکر و نظرکن.

(18)زیرا اگر قصور کنی تا بندگان خدا حرکت کنند کارها بر تو بسته می شود.

(19)و ممنوع و محروم می شود از چیزی که امروز از تو مقبول است-والسلام.