نامه ای از آن حضرت (علیه السلام) به امرای بلاد در باب اوقات نماز
اما بعد. نماز ظهر را تا زمانی با مردم بگزاريد که سايه آفتاب به قدر جای خفتن بزی گردد. و نماز عصر را زمانی با ايشان بگزاريد که آفتاب سفيد باشد و تابنده و از روز آن قدر مانده باشد که در آن دو فرسنگ راه توان پيمود.
و نماز مغرب را تا زمانی با آنها بگزاريد که روزه دار، روزه می گشايد و حاجی روانه منا می گردد و نماز عشاء را زمانی با ايشان بگزاريد که شفق پنهان گردد تا ثلثی از شب بگذر و نماز صبح را زمانی با ايشان بگزاريد که هر کس صورت ديگری را تواند شناخت
و نماز را در حد توان ناتوانترينشان به جای آريد، که موجب فتنه انگيزيشان نگرديد.
