متن عربی

37-  و من كلام له ( عليه السلام ) يجري مجرى الخطبة و فيه يذكر فضائله عليه السلام قاله بعد وقعة النهروان :
فَقُمْتُ بِالْأَمْرِ حِينَ فَشِلُوا وَ تَطَلَّعْتُ حِينَ تَقَبَّعُوا وَ نَطَقْتُ
ص : (81)
حِينَ تَعْتَعُوا ، وَ مَضَيْتُ بِنُورِ اللَّهِ حِينَ وَقَفُوا ، وَ كُنْتُ أَخْفَضَهُمْ صَوْتاً ، وَ أَعْلَاهُمْ فَوْتاً ، فَطِرْتُ بِعِنَانِهَا ، وَ اسْتَبْدَدْتُ بِرِهَانِهَا ، كَالْجَبَلِ لَا تُحَرِّكُهُ الْقَوَاصِفُ ، وَ لَا تُزِيلُهُ الْعَوَاصِفُ ، لَمْ يَكُنْ لِأَحَدٍ فِيَّ مَهْمَزٌ ، وَ لَا لِقَائِلٍ فِيَّ مَغْمَزٌ ، الذَّلِيلُ عِنْدِي عَزِيزٌ حَتَّى آخُذَ الْحَقَّ لَهُ ، وَ الْقَوِيُّ عِنْدِي ضَعِيفٌ حَتَّى آخُذَ الْحَقَّ مِنْهُ ، رَضِينَا عَنِ اللَّهِ قَضَاءَهُ ، وَ سَلَّمْنَا لِلَّهِ أَمْرَهُ ، أَ تَرَانِي أَكْذِبُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ( صلى الله عليه وآله ) ، وَ اللَّهِ لَأَنَا أَوَّلُ مَنْ صَدَّقَهُ ، فَلَا أَكُونُ أَوَّلَ مَنْ كَذَبَ عَلَيْهِ ، فَنَظَرْتُ فِي أَمْرِي فَإِذَا طَاعَتِي قَدْ سَبَقَتْ بَيْعَتِي ، وَ إِذَا الْمِيثَاقُ فِي عُنُقِي لِغَيْرِي .

متن فارسی

آن گاه كه مسلمانان ضعيف بودند من فعاليت كردم، موقعى كه مردم مخفى بودند من سر بر آوردم. و زمانى كه آنان مرد سخن نبودند من سخنرانى كردم
ص  92
و آن گاه كه ديگران ايستاده بودند من در شعاع نور خدا در مسير خود حركت كردم (و به ترويج اسلام كمك نمودم.) صداى من كه از همه ضعيف تر بود و از آنها جلو زدم زمام امور را در دست گرفتم و بر جايزه مسابقه دست يافتم. (اين بود وضع من تا زمان انقلاب مدينه و آن گاه كه برياست رسيدم): مانند كوهى استوار كه بادهاى سخت نمى توانند آن را حركت دهند نه كسى توانست عيبى در من بيابد و نه نقطه ى ضعفى پيدا كند. ذليل در نظر من تا آنجا عزيز است كه حق او را بگيرم و نيرومند تا موقعى در نظرم ضعيف است كه حق را از او باز ستانم. من (در برابر حوادث) به خواست خدا تسليم هستم و به خواسته اش راضى. آيا فكر مى كنيد كه من به رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله دروغ بسته ام. بخدا سوگند من كه اول كسى بودم كه مطالب رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله را تصديق كردم، اول كسى نخواهم بود كه به او دروغ ببندم (دشمنان حضرت مى گفتند: رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله امام على عليه السلام را به خلافت نصب نكرده است). من در كار خودم فكر كردم ديدم اطاعت من از دستور رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله قبل از بيعت (با خلفاء) وجود داشته و معاهده با حضرت در باره همراهى با ديگران (براى رشد اسلام) به عهده من است.