متن عربی
151.وَ مِنْ خُطبَةٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ یُحَذِّرُ مِنَ الْفِتَنِ
اللّهُ وَ رَسُولهُ (صلی الله علیه و آله)
- وَ أَحْمَدُ اللّهَ وَ أَسْتَعِینُهُ عَلَى مَدَاحِرِ الشَّیْطَانِ وَ مَزَاجِرِهِ،
- وَ الاِعْتِصَامِ مِنْ حَبَائِلِهِ وَ مَخَاتِلِهِ.
- وَ أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا اللّهُ،
- وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ،
- وَ نَجِیبُهُ وَ صَفْوَتُهُ. لا یُؤَازَى فَضْلُهُ،
- وَ لا یُجْبَرُ فَقْدُهُ.
- أَضَاءَتْ بِهِ الْبِلاَدُ بَعْدَ الضَّلاَلَةِ الْمُظْلِمَةِ،
- وَ الْجَهَالَةِ الْغَالِبَةِ، وَ الْجَفْوَةِ الْجَافِیَةِ؛
- وَ النَّاسُ یَسْتَحِلُّونَ الْحَرِیمَ، وَ یَسْتَذِلُّونَ الْحَکِیمَ؛
- یَحْیَوْنَ عَلَى فَتْرَةٍ، وَ یَمُوتُونَ عَلَى کَفْرَةٍ!
التَّحْذِیرُ مِنَ الفِتَنِ - ثُمَّ إِنَّکُمْ مَعْشَرَ الْعَرَبِ أَغْرَاضُ بَلاَیَا قَدِ اقْتَرَبَتْ.
- فَاتَّقُوا سَکَرَاتِ النِّعْمَةِ، وَ احْذَرُوا بَوَائِقَ النِّقْمَةِ،
- وَ تَثَبَّتُوا فِی قَتَامِ الْعِشْوَةِ، وَ اعْوِجَاجِ الْفِتْنَةِ عِنْدَ طُلُوعِ جَنِینِهَا،
- وَ ظُهُورِ کَمِیْنِهَا، وَ انْتِصَابِ قُطْبِهَا، وَ مَدَارِ رَحَاهَا.
- تَبْدَأُ فِی مَدَارِجَ خَفِیَّةٍ، وَ تَؤُولُ إِلَى فَظَاعَةٍ جَلِیَّةٍ.
- شِبَابُهَا کَشِبَابِ الْغُلامِ، وَ آثَارُهَا کَآثَارِ السِّلَامِ،
- یَتَوَارَثُهَا الظَّلَمَةُ بِالْعُهُودِ!
- أَوَّلُهُمْ قَائِدٌ لآِخِرِهِمْ، وَ آخِرُهُمْ مُقْتَدٍ بِأَوَّلِهِمْ؛
- یَتَنَافَسُونَ فِی دُنْیَا دَنِیَّةٍ، وَ یَتَکَالَبُونَ عَلَى جِیفَةٍ مُرِیحَةٍ.
- وَ عَنْ قَلِیلٍ یَتَبَرَّأُ التَّابِـعُ مِنَ الْمَتْبُوعِ، وَ الْقَائِدُ مِنَ الْمَقُودِ،
- فَیَتَزَایَلُونَ بِالْبَغْضَاءِ، وَ یَتَلاَعَنُونَ عِنْدَ اللِّقَاءِ.
- ثُمَّ یَأْتِی بَعْدَ ذَلِکَ طَالِعُ الْفِتْنَةِ الرَّجُوفِ، وَ الْقَاصِمَةِ الزَّحُوفِ،
- فَتَزِیغُ قُلُوبٌ بَعْدَ اسْتِقَامَةٍ، وَ تَضِلُّ رِجَالٌ بَعْدَ سَلاَمَةٍ!
- وَ تَخْتَلِفُ الْاَهْوَاءُ عِنْدَ هُجُومِهَا، وَ تَلْتَبِسُ الْارَاءُ عِنْدَ نُجُومِهَا.
- مَنْ أَشْرَفَ لَهَا قَصَمَتْهُ!
- وَ مَنْ سَعَى فِیهَا حَطَمَتْهُ.
- یَتَکَادَمُونَ فِیهَا تَکَادُمَ الْحُمُرِ فِی الْعَانَةِ.
- قَدِ اضْطَرَبَ مَعْقُودُ الْحَبْلِ، وَ عَمِیَ وَجْهُ الْاَمْرِ.
- تَغِیضُ فِیهَا الْحِکْمَةُ، وَ تَنْطِقُ فِیهَا الظَّلَمَةُ،
- وَ تَدُقُّ أَهْلَ الْبَدْوِ بِمِسْحَلِهَا، وَ تَرُضُّهُمْ بِکَلْکَلِهَا!
- یَضِیعُ فِی غُبَارِهَا الْوُحْدَانُ، وَ یَهْلِکُ فِی طَرِیقِهَا الرُّکْبَانُ؛
- تَرِدُ بِمُرِّ الْقَضَاءِ، وَ تَحْلُبُ عَبِیطَ الدِّمَاءِ،
- وَ تَثْلِمُ مَنَارَ الدِّینِ، وَ تَنْقُضُ عَقْدَ الْیَقِینِ.
- یَهْرُبُ مِنْهَا الْاَکْیَاسُ، وَ یُدَبِّرُهَا الْاَرْجَاسُ.
- مِرْعَادٌ مِبْرَاقٌ، کَاشِفَةٌ عَنْ سَاقٍ!
- تُقْطَعُ فِیهَا الْاَرْحَامُ، وَ یُفَارَقُ عَلَیْهَا الْاِسْلاَمُ!
- بَرِیُّهَا سَقِیمٌ، وَ ظَاعِنُهَا مُقِیمٌ!
- منهَا: بَیْنَ قَتِیلٍ مَطْلُولٍ، وَ خَائِفٍ مُسْتَجِیرٍ،
- یَخْتِلُونَ بِعَقْدِ الْاَیْمَانِ وَ بِغُرُورِ الْاِیمَانِ؛
- فَلا تَکُونُوا أَنْصَابَ الْفِتَنِ، وَ أَعْلاَمَ الْبِدَعِ؛
- وَ الْزَمُوا مَا عُقِدَ عَلَیْهِ حَبْلُ الْجَمَاعَةِ،
- وَ بُنِیَتْ عَلَیْهِ أَرْکَانُ الطَّاعَةِ؛
- وَ اقْدَمُوا عَلَى اللَّهِ مَظْلُومِينَ وَ لَا تَقْدَمُوا عَلَيْهِ ظَالِمِينَ،
- وَ اتَّقُوا مَدَارِجَ الشَّيْطَانِ وَ مَهَابِطَ الْعُدْوَانِ،
- وَ لَا تُدْخِلُوا بُطُونَكُمْ لُعَقَ الْحَرَامِ،
- فَإِنَّكُمْ بِعَيْنِ مَنْ حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَعْصِيَةَ،
- وَ سَهَّلَ لَكُمْ سُبُلَ الطَّاعَة.
متن فارسی
151.از خطبه هاى آن حضرت است در آن مردم را از فتنه ها بر حذر مى دارد
حمد خدا و اوصاف پیامبرش
- خداى را ستايش مى کنم، و از او براى کارهايى که موجب طرد شيطان است کمک مى جويم
- و براى مصون ماندن از گرفتار شدن در دام ها و فريب هاى شيطان يارى مى طلبم
- و گواهى مى دهم جز خداوند يکتا معبودى نيست
- و شهادت مى دهم که محمّد(صلى الله عليه وآله)، بنده و فرستاده
- برگزيده و انتخاب شده اوست. در فضل و برترى همتا ندارد
- و فقدان او قابل جبران نيست؛
- به برکت وجودش شهرهايى که غرق در ضلالت و ظلمت بود
- و جهل بر افکار مردمش غلبه داشت و قساوت و سنگدلى بر آن ها چيره شده بود، روشن گشت.
- در زمانى که مردم حرام را حلال مى شمردند، دانشمندان را تحقير مى کردند،
- و در دوران فترت (و غيبت اولياى الهى) قدم به عرصه حيات مى گذاشتند و در کفر و بى دينى جان مى سپردند.
- شما اى گروه عرب در آينده هدف بلاهايى هستيد که نزديک شده است
- از مستى نعمت بپرهيزيد و از بلاهايى که کيفر اعمال شماست برحذر باشيد
- و هنگامى که گرد و غبار حوادث ناشناخته بر مى خيزد و پيچيدگى هاى فتنه آشکار مى شود نوزادش تولد مى يابد
- و باطن آن ظاهر مى گردد، قطب و محورش بر جاى خود قرار مى گيرد و آسياى آن به حرکت در مى آيد
- (به هوش باشيد و) با احتياط گام برداريد. (آرى) فتنه ها کم کم از مراحل ناپيدا شروع به حرکت مى کنند و سرانجام به صورت خطرناک آشکار مى شوند.
- رشد آن ها همچون رشد جوانان سريع است و آثارشان (بر پيکر جامعه) همچون آثار سنگ هاى سخت و محکم است (که بر پيکر انسان وارد مى شود).
- ستمگران آن را طبق پيمان هايى از يکديگر به ارث مى برند،
- نخستين آن ها رهبر آخرينشان هستند و آخرينشان پيرو نخستين آن ها.
- (آرى) آن ها، براى به دست آوردن دنياى پست بر يکديگر سبقت مى جويند و همچون سگانى که بر سر مردار گنديده اى ريخته باشند با يکديگر به نزاع بر مى خيزند.
- (گرچه در ظاهر متحدند) ولى به زودى پيروان، از پيشوايان خود برائت مى جويند و رهبران از پيروانشان
- و سرانجام با بغض و کينه از هم جدا مى شوند و به هنگام ملاقات (در اين جهان و يا در آخرت) يکديگر را لعن و نفرين مى کنند.
- سپس فتنه اى اضطراب آور، در هم شکننده و نابودکننده آغاز خواهد شد؛
- در آن هنگام قلب ها پس از استوارى مى لغزد و گروهى از شخصيت ها پس از سلامت فکر و انديشه گمراه مى شوند،
- آرا به هنگام هجوم اين فتنه، پراکنده و مختلف مى گردد، و عقايد با آشکار شدن آن به خطا و اشتباه آلوده مى شود.
- آن کس که به مقابله باآن بر خيزد پشتش را مى شکند
- و کسى که براى فرونشاندنش تلاش کند او را در هم مى کوبد
- و فتنه جويان در اين ميان همچون گورخران وحشى اند که يکديگر را گاز مى گيرند؛
- رشته هاى سعادت و آيين الهى که محکم بود سست و لرزان مى شود و چهره واقعى امور پنهان مى گردد؛
- حکمت و دانش فروکش مى کند و ستمگران به سخن در مى آيند،
- اين فتنه (از شهرها به روستاها کشيده مى شود و) باديه نشينان را با ابزار خود درهم مى کوبد و با سينه خود آن ها را له مى کند؛
- افراد پياده و تنها در غبار آن گم مى شوند و افراد سواره در مسير آن نابود مى گردند.
- اين فتنه با تلخى ها و با شدت وارد مى شود و خون هاى تازه اى مى دوشد،
- علايم دين را خراب مى کند و رشته هاى يقين را از هم مى گسلد،
- (به گونه اى که) عاقلان از آن مى گريزند و پليدان تدبير آن را به دست مى گيرند،
- بسيار پر رعد و برق است و هر انسانى را به مشقت مى اندازد،
- پيوندهاى خويشاوندى در آن قطع مى گردد و از اسلام جدايى حاصل مى شود،
- سالم هايش بيمار و کوچ کنندگانش مقيمند!
- مردم (در آن زمان) يا کشته مى شوند و خونشان به هدر مى رود، و يا ترسان هستند (و به گوشه اى پناه مى برند) و طالب امانند.
- فتنه گران با سوگندها و تظاهر به ايمان مردم را فريب مى دهند.
- در چنين شرايطى سعى کنيد شما پرچم هاى فتنه و نشانه هاى بدعت نباشيد،
- و از آن چه پيوند جماعت به آن گره خورده
- و ارکان اطاعت بر آن نباشد، جدا نشويد.
- مظلوم وارد شوید و ظالم وارد نشوید.
- از گام نهادن در راه هاى شیطان و سراشیبى هاى ظلم و عدوان بپرهیزید.
- لقمه هاى حرام، هر چند اندک باشد، وارد شکم خود نسازید؛
- چرا که شما زیر نظر کسى هستید که گناه را بر شما حرام کرده
- و راه هاى اطاعت را براى شما آسان ساخته است.
