خانه > اخلاق کارگزاران مالیاتى ( نامه شماره 26 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
26.وَ مِنْ عَهْدِ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ إلَى بَعْضِ عُمَّالِهِ وَ قَدْ بَعَثَهُ عَلَى الصَّدَقَةِ
- أَمَرَهُ بِتَقْوَى اللّهِ فِی سَرَائِرِ أَمْرِهِ وَ خَفِیَّاتِ عَمَلِهِ،
- حَیْثُ لا شَهِیدَ غَیْرُهُ، وَ لا وَکِیلَ دُونَهُ.
- وَ أَمَرَهُ أَلَّا یَعْمَلَ بِشَیْءٍ مِنْ طَاعَةِ اللّهِ فِیما ظَهَرَ
- فَیُخَالِفَ إِلَى غَیْرِهِ فیما أَسَرَّ،
- وَ مَنْ لَمْ یَخْتَلِفْ سِرُّهُ وَ عَلاَنِیَتُهُ، وَ فِعْلُهُ وَ مَقَالَتُهُ،
- فَقَد أدَّى الْاَمَانَةَ، وَ أَخْلَصَ الْعِبَادَةَ.
- وَ أَمَرَهُ ألَّا یَجْبَهَهُمْ وَ لا یَعْضَهَهُمْ،
- وَ لا یَرْغَبَ عَنْهُمْ تَفَضُّلاً بِالْاِمَارَةِ عَلَیْهِمْ،
- فَإِنَّهُمُ الْاِخْوَانُ فِی الدِّینِ، وَ الْاَعْوَانُ عَلَى اسْتِخْرَاجِ الْحُقُوقِ.
- وَ إِنَّ لَکَ فِی هذِهِ الصَّدَقَةِ نَصِیباً مَفْرُوضاً، وَ حَقّاً مَعْلُوماً،
- وَ شُرَکَاءَ أَهْلَ مَسْکَنَةٍ، وَ ضُعَفَاءَ ذَوِی فَاقَةٍ،
- وَ إِنَّا مُوَفُّوکَ حَقَّکَ، فَوَفِّهِمْ حُقُوقَهُمْ،
- وَ إِلَّا تَفْعَلْ فَإِنَّکَ مِنْ أَکْثَرِ النَّاسِ خُصُوماً یَوْمَ الْقِیَامَةِ،
- وَ بُؤْسَى لِمَنْ خَصْمُهُ. عِنْدَ اللّهِ الْفُقَرَاءُ وَالْمَسَاکِینُ
- وَالسَّائِلُونَ وَالْمَدْفُوعُونَ،وَ الْغَارِمُونَ وَابْنُ السَّبِیلِ!
- وَ مَنِ اسْتَهَانَ بِالْاَمَانَةِ، وَ رَتَعَ فِی الْخِیَانَةِ وَ لَمْ یُنَزِّهْ نَفْسَهُ وَ دِینَهُ عَنْهَا،
- فَقَدْ أَحَلَّ بِنَفْسِهِ الذُّلَّ وَالْخِزْیَ فِی الدُّنْیَا
- وَ هُوَ فِی الْاخِرَةِ أَذَلُّ وَ أَخْزَى.
- وَ إِنَّ أَعْظَمَ الْخِیَانَةِ خِیَانَةُ الْاُمَّةِ، وَأَفْظَعَ الْغِشِّ غِشُّ الْاَئِمَّةِ، وَالسَّلَامُ.
متن فارسی
26.و از نامه آن حضرت است براى یکی از مأموران گردآورى زکات
- به او دستور مى دهد که به تقواى الهى را در امور پنهانى و اعمال مخفى خود، رعایت کند،
- در آن جا که هیچ کس جز خدا شاهد و گواه نیست، و نه احدى غیر از او ناظر و حافظ اعمال.
- به او دستور داده است که هر عملى را از اطاعت هاى خدا که آشکارا انجام مى دهد
- در پنهانى خلاف آن را انجام ندهد،
- آن کس که پنهان و آشکارش، و عمل و سخنش بر خلاف یکدیگر نباشد
- امانت الهى را ادا کرده و حق بندگى خالصانه را به جا آورده است.
- با مردم برخورد بد نداشته باش (و با چهره عبوس با آن ها روبه رو نشو) و به آن ها بهتان نزن (که مقدار زکاتشان بیش از آن بوده است که آن ها اظهار داشته اند)
- و به آن ها به دلیل این که رییس آنان هستى، بى اعتنایى نکن،
- چرا که آن ها برادران دینى تو هستند و یاوران در استخراج حقوق و جمع آورى زکات.
- (بدان) براى تو در این زکات نصیب مشخص و حق معینى است
- و شریکانى از مستمندان و بینوایان دارى،
- به یقین ما حق تو را به طور کامل خواهیم داد، تو نیز باید حق آن ها را به طور کامل بپردازى.
- اگر چنین نکنى از کسانى خواهى بود که در قیامت بیش از همه دشمن و شاکى دارند،
- بدا به حال کسى که در پیشگاه خداوند، فقرا و مساکین
- و سائلان و کسانى که از حقشان محروم شده اند و بدهکاران ورشکسته و درراه ماندگان (همگى)خصم و شاکى او باشند (این گونه افراد، خائنان به بیت المال اند)
- و آن کس که امانت را سبک بشمرد و بى محابا در وادى خیانت گام بگذارد و خویشتن و دینش را از آن پاک نسازد
- درهاى ذلت و رسوایى را در دنیا به روى خود گشوده
- و در سراى آخرت خوارتر و رسواتر خواهد بود.
- (و بدان) به یقین بزرگ ترین خیانت، خیانت به امّت است و رسواترین غش و تقلّب، غش و تقلّب درباره پیشوایان اسلام است، والسلام.
قبلی بعدی