متن عربی

405- وَ قَالَ (عليه السلام) : لِعَمَّارِ بْنِ يَاسِرٍ وَ قَدْ سَمِعَهُ يُرَاجِعُ الْمُغِيرَةَ بْنَ شُعْبَةَ كَلَاماً دَعْهُ يَا عَمَّارُ فَإِنَّهُ لَمْ يَأْخُذْ مِنَ الدِّينِ إِلَّا مَا قَارَبَهُ مِنَ الدُّنْيَا وَ عَلَى عَمْدٍ لَبَسَ عَلَى نَفْسِهِ لِيَجْعَلَ الشُّبُهَاتِ عَاذِراً لِسَقَطَاتِهِ .

متن فارسی

(و به عمار پسر ياسر فرمود، چون گفتگوى او را با مغيره پسر شعبه شنود.) عمار! او را واگذار، چه او چيزى از دين برنگرفته جز آنچه آدمى را به دنيا نزديك كردن تواند، و به عمد خود را به شبهه ها در افكنده تا آن را عذرخواه خطاهاى خود گرداند.