بزرگ ترين عيب آن كه چيزى را در خوددارى، بر ديگران عيب بشمار!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  آسانی حسابرسی اعمال بر خداوند ( حکمت شماره 292 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

292.وَ سُئِلَ (عليه السلام)كَيْفَ يُحَاسِبُ اللَّهُ الْخَلْقَ عَلَى كَثْرَتِهِمْ فَقَالَ كَمَا يَرْزُقُهُمْ عَلَى كَثْرَتِهِمْ فَقِيلَ كَيْفَ يُحَاسِبُهُمْ وَ لَا يَرَوْنَهُ فَقَالَ: كَمَا يَرْزُقُهُمْ وَ لَا يَرَوْنَهُ.


متن فارسی

در پاسخ كسى كه از او پرسيد كه چگونه خداوند از مردم حساب مى كشد با وجود بسيارى آنها، فرمود: همان گونه كه آنان را با وجود بسيار بود نشان روزى مى دهد.

پرسيد: چگونه از آنها حساب مى كشد، در حالى كه مردم نمى بينندش فرمود: همان گونه كه روزيشان مى دهد و حال آنكه نمى بينندش.

قبلی بعدی