خانه > آداب و فنون جنگ ( خطبه شماره 66 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
66.وَ مِنَ الْکَلَام لَه علیه السلام فی تعلیم الحرب و المقاتلة و المشهور أنّه قاله لأصحابه لیلة الهریر أو أوّل اللقاء بصفّین:
- مَعَاشِرَ الْمُسْلِمِیْنَ: اسْتَشْعِرُوا الْخَشْیَةَ،
- وَ تَجَلْبَبُوا السَّکِینَةَ
- وَ عَضُّوا عَلَى النَّواجِذِ،
- فَإِنَّهُ أَنْبَى لِلسُّیُوفِ عَنِ الْهَامِ.
- وَ أَکْمِلُوا اللَّاْمَةَ،
- وَ قَلْقِلُوا السُّیُوفَ فِی أَغْمَادِهَا قَبْلَ سَلِّهَا.
- وَ الْحَظُوا الْخَزْرَ،
- وَ اطْعُنُوا الشَّزْرَ وَ نَافِحُوا بِالظُّبَا،
- وَ صِلُوا السُّیُوفَ بِالْخُطَا،
- وَ اعْلَمُوا أَنَّکُمْ بِعَیْنِ اللّهِ،
- وَ مَعَ ابْنِ عَمِّ رَسُولِ اللّهِ. فَعَاوِدُوا الْکَرَّ،
- وَ اسْتَحْیُوا مِنَ الْفَرِّ،
- فَإِنَّهُ عَارٌ فِی الْاَعْقَابِ،
- وَ نَارٌ یَوْمَ الْحِسَابِ،
- وَ طِیْبُوا عَنْ أَنْفُسِکُمْ نَفْساً،
- وَ امْشُوا إلَى الْمَوْتِ مَشْیاً سُجُحاً،
- وَ عَلَیْکُمْ بِهذَا السَّوَادِ الْاَعْظَمِ،
- وَ الرَّواقِ الْمُطَنَّبِ،
- فَاضْرِبُوا ثَبَجَهُ،
- فَإِنَّ الشَّیْطَانَ کامِنٌ فی کِسْرِهِ،
- وَ قَدْ قَدَّمَ لِلْوَثْبَةِ یَداً،
- وَ أَخَّرَ لِلنُّکُوصِ رِجْلاً. فَصَمْداً صَمْداً!
- حَتَّى یَنْجَلىَ لَکُمْ عَمُودُ الْحَقِّ «وَ أَنْتُمُ الْاَعْلَوْنَ،
- وَ اللّهُ مَعَکُمْ،
- وَ لَنْ یَتِرَکُمْ أَعْمَالَکُمْ».
متن فارسی
66.از خطبه هاى آن حضرت است درباره آداب و فنون جنگ مشهور این است که امام (علیه السلام) آن را در «لیلة الهریر» یا نخستین روز جنگ صفّین ایراد فرمود
- فنون جنگى: اى مسلمانان! لباس زیرین خود را ترس از خدا (و احساس مسؤلیّت در برابر دشمنان حق)
- و لباس رویین خود را آرامش و خونسردى قرار دهید؛
- دندان ها را بر هم بفشارید
- که مقاومت جمجمه ها را در برابر ضربات دشمن بیشتر مى کند.
- زره را (با کلاه خود و ساعدبند) کامل کنید
- و شمشیرها را قبل از کشیدن از نیام، تکان دهید (تا به آسانى از نیام درآید).
- با خشم و بى اعتنایى به دشمن نظر افکنید
- و به هر سو حمله کنید و ضربه بزنید (تا غافلگیر نشوید)؛ از فاصله نزدیک با لبه تیز شمشیر، حمله کنید
- و با پیش نهادنِ گام، شمشیر را به دشمن برسانید!
- و بدانید که شما در پیشگاه خداوند قرار دارید (اعمال شما را مى بیند و در مسیر حق از شما حمایت مى کند)
- و همراه وهمگام با پسرعموى پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) هستید. پى درپى (بر دشمن) حمله کنید!
- و از فرار، شرم نمایید!
- چرا که فرار از جهاد، ننگى است که در نسل هاى آینده شما نیز مى ماند
- و آتشى است که در روز حساب، دامان شما را مى گیرد!
- با آغوش باز از شهادت استقبال کنید
- و با آرامش به سوى آن گام بردارید.
- به این گروهِ انبوه و مرکز تجمّع دشمن
- و خیمه گاه عظیم (و پرزرق و برق معاویه) به شدّت حمله برید
- و بر قلب آن بتازید!
- چرا که شیطان در گوشه و کنار آن پنهان شده است؛
- دستى براى حمله به پیش دارد
- و پایى براى فرار به عقب نهاده است. محکم بایستید و مقاومت کنید!
- تا حق بر شما آشکار گردد «و شما برترید،
- خدا با شماست
- و از اَعمال نیکتان چیزى نمى کاهد (بلکه به عالى ترین و جه آن را پاداش مى دهد)».
قبلی بعدی
