نمایش مطالب
11
تا
20
از
53
«بیعت » در اندیشه سیاسی علی علیه السلام جایگاهی ویژه و مهم دارد و وسیله تحقق حکومت و مقبولیت آن و عاملی برای اجرای برنامه ها و فرمانهای دولت است . به وسیله بیعت، حاکم خود را متعهد و ملتزم به اهداف و برنامه هایی می داند که مردم در آن خصوص با وی بیعت کرده اند .
حاصل كار كه نيل به ديدگاه اجتماعي حكمت هاي نهج البلاغه است به قرار زير مي باشد: «روابط و مناسبات بين افراد و تصحيح و مراقبت بر حُسن اين ارتباط.» حكمت ها بر همزيستي و عدم تزاحم تاكيد مي ورزند و در ضمن مقوله هاي مختلف، اين امر مورد توجه قرار مي گيرد.
مولاي پارسايان، سخن از سلطه حجاج بن يوسف ثقفي به ميان آورده و ضمن اين پيشگويي آرزوي ديدار مردماني را دارد که قدر رهبري انساني چون مولا را دارند
علي در پاسخ کساني که رهبري او را با شيطنت و افسارگسيختگي خود، خدشه دار کرده و ضعف ايجاد مي کردند و با کمال وقاحت پيشواي جور و ستم، معاويه را با او مقايسه کرده و احياناً او را به سبب حسن تدبيرو مشي سياسي اش مي ستودند
آرنولد توين بي نيز در گفت‌وگو با داي ساتو ايكه دا، دانشمند ژاپني به اين نتيجه رسيد كه دين مورد نياز بشر كنوني، خدايي‌گرايي است كه احترام به منزلت و قداست كل طبيعت را تعليم مي‌دهد و يكتاپرستي يهودي توجيه‌گر بهره‌برداري حريصانه بشر از طبيعت است؛ چيزي كه بشر كنوني به آن نياز ندارد
گروهي ديگر گفته اند انسان نسبت به مدنيت اقتضايي ندارد (لااقتضاست) و انسان ها به خاطرعقل حسابگر خود به آن روي مي آورند و گروهي ديگر آدميان را متمايل به اجتماع و مدنيت دانسته اند.
باید توجه داشت که هرچند اکثر این اوامر اخلاقی در کلام أمیرمومنان، اموری است که در زندگی سایر مسلمانان نیز باید مراعات شود، اما به دلیل نقش تأثیرگذار کارگزاران حکومت بر سایر اقشار جامعه و همچنین مسؤولیت و وظایف اختصاصی ایشان، اهمیت آنها در مورد ایشان بسیار بیشتر است.
البته شعاع بهره بری از بسیاری از این تعالیم محدود به حکومت و کارگزاران اسلامی نبوده و حتی حکومت ها و کارگزاران غیر اسلامی نیز می توانند از این تعالیم ارزشمند در جهت رشد و شکوفایی حکومت های خود بهره های فراوان ببرند.
یکی از اسباب رویگردانی انسان از دین این بوده است که اولیای مذهب، میان مذهب و یک نیاز طبیعی تضاد برقرار کنند. مخصوصا هنگامی که آن نیاز در سطح افکار عمومی ظاهر شود
ميزان شناسايي حق مداران؛ آسيب شناسي انحراف از حق؛ حق سنگين؛ در عين حال گوارا است؛ گران نبودن حق بر علي؛ آميختگي حق و باطل؛ تفاوت در صفوف باطل؛ حق در دل باطل؛ عترت پيامبر زمامداران حق اند؛ ارزش ديده ها و شنيده ها؛ حقوق الهي؛ حقوق برابر و حقوق مردم.
