متن عربی

405- وَ قَالَ ( عليه السلام ) : لِعَمَّارِ بْنِ يَاسِرٍ وَ قَدْ سَمِعَهُ يُرَاجِعُ الْمُغِيرَةَ بْنَ شُعْبَةَ كَلَاماً دَعْهُ يَا عَمَّارُ فَإِنَّهُ لَمْ يَأْخُذْ مِنَ الدِّينِ إِلَّا مَا قَارَبَهُ مِنَ الدُّنْيَا وَ عَلَى عَمْدٍ لَبَسَ عَلَى نَفْسِهِ لِيَجْعَلَ الشُّبُهَاتِ عَاذِراً لِسَقَطَاتِهِ.

متن فارسی

و هنگامي كه شنيد عمار بن ياسر درباره سخني به مغيره بن شعبه مراجعه نموده است، به عمار فرمود: او را به حال خود واگذار، زيرا مغيره از دين چيزي را نگرفته مگر اين كه او را به دنيا نزديك بسازد. او بر مبناي عمد و آگاهي واقع را براي خود مشتبه مي سازد تا امور ابهام انگيز را براي پليدي هاي خود عذري قرار بدهد!