415- وَ قَالَ ( عليه السلام ) فِي صِفَةِ الدُّنْيَا :تَغُرُّ وَ تَضُرُّ وَ تَمُرُّ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى لَمْ يَرْضَهَا ثَوَاباً لِأَوْلِيَائِهِ وَ لَا عِقَاباً لِأَعْدَائِهِ وَ إِنَّ أَهْلَ الدُّنْيَا كَرَكْبٍ بَيْنَا هُمْ حَلُّوا إِذْ صَاحَ بِهِمْ سَائِقُهُمْ فَارْتَحَلُوا.
و در توصيف دنيا فرمود: فريب مي دهد و ضرر مي زند و مي گذرد. خداوند به اين دنيا به عنوان پاداشي براي اولياي خود و عذابي براي دشمنان خود راضي نشده است. و قطعي است كه مردم دنيا مانند كاروانياني هستند كه از همان هنگام كه در اين دنيا فرود آمده اند، راننده آنان بر آنان فرياد مي زند كه كوچ كنيد .
قبلی [1] بعدی [2]Links
[1] http://farsi.balaghah.net/node/4903
[2] http://farsi.balaghah.net/node/4901