56- و من کلامه له ( عليه السلام ) وصى بها شريح بن هانئ لما جعله على مقدمته إلى الشام :
اتَّقِ اللَّهَ فِي کلِّ صَبَاحٍ وَ مَسَاءٍ وَ خَفْ عَلَى نَفْسِک الدُّنْيا الْغَرُورَ وَ لَا تَأْمَنْهَا عَلَى حَالٍ وَ اعْلَمْ أَنَّک إِنْ لَمْ تَرْدَعْ نَفْسَک عَنْ کثِيرٍ مِمَّا تُحِبُّ مَخَافَةَ مَکرُوهٍ سَمَتْ بِک الْأَهْوَاءُ إِلَى کثِيرٍ مِنَ الضَّرَرِ فَکنْ لِنَفْسِک مَانِعاً رَادِعاً وَ لِنَزْوَتِک عِنْدَ الْحَفِيظَةِ وَاقِماً قَامِعاً .
وصيتي است از آن حضرت (عليه السلام) آن حضرت با اين سخنان به (شريح بن هاني) موقعي که او را در مقدمه لشکر خود به سوي شام قرار داده بود توصيه هايي فرموده است:
اي شريح، در هر صبح و شام به خدا تقوي بورز و بر نفس خود از فريب دنيا بترس و در هيچ حالي از آن احساس امن و امان مکن.
و بدان که اگر نفس خود را از مقداري فراوان از چيزهايي که دوست مي داري به جهت ترس از يک ناگوري، باز نداري، هوي و هوس هاي نفساني تو را به مقداري فراوان از ضررها مي کشاند.
پس همواره مانع و جلوگير نفس خويشتن باش و در هنگام خشم، آنگاه که هيجان و جهش شديد وجودت را فراگيرد، آن را بکوب و ريشه کن کن.
Links
[1] http://farsi.balaghah.net/node/4749
[2] http://farsi.balaghah.net/node/4747