19- و من كتاب له (عليه السلام) إلى بعض عماله :
أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ دَهَاقِينَ أَهْلِ بَلَدِكَ شَكَوْا مِنْكَ غِلْظَةً وَ قَسْوَةً وَ احْتِقَاراً وَ جَفْوَةً وَ نَظَرْتُ فَلَمْ أَرَهُمْ أَهْلًا لِأَنْ يُدْنَوْا لِشِرْكِهِمْ وَ لَا أَنْ يُقْصَوْا وَ يُجْفَوْا لِعَهْدِهِمْ فَالْبَسْ لَهُمْ جِلْبَاباً مِنَ اللِّينِ تَشُوبُهُ بِطَرَفٍ مِنَ الشِّدَّةِ وَ دَاوِلْ لَهُمْ بَيْنَ الْقَسْوَةِ وَ الرَّأْفَةِ وَ امْزُجْ لَهُمْ بَيْنَ التَّقْرِيبِ وَ الْإِدْنَاءِ وَ الْإِبْعَادِ وَ الْإِقْصَاءِ إِنْ شَاءَ اللَّهُ .
ص 661
امام عليه السلام در نامه بيكى از فرمانداران خود نوشت: پس از حمد الهى بعضى مردم منطقه تو از بدزبانى و ظلم تو، از بى اعتنائى و ستمگرى تو شكايت كرده اند. من دقت كردم و ديدم اينان بخاطر اين كه مشرك هستند شايسته براى نزديك شدن بتو نيستند و باين جهت كه هم پيمان تو هستند نبايد دور شوند و ظلم ببينند. وظيفه تو اين است كه لباس رحمى كه نزديك بشدت است بپوشى. با آنان در مرز محبت و فشار زندگى كن در ارتباط با آنان مرز نزديك شدن و دوستى و فاصله و دورى را در نظر بگير. ان شاء اللّه.
Links
[1] http://farsi.balaghah.net/node/2221
[2] http://farsi.balaghah.net/node/2223