متن عربی

90-  و من خطبة له ( عليه السلام ) و تشتمل على قدم الخالق و عظم مخلوقاته، و يختمها بالوعظ:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْمَعْرُوفِ مِنْ غَيْرِ رُؤْيَةٍ وَ الْخَالِقِ مِنْ غَيْرِ رَوِيَّةٍ الَّذِي لَمْ يَزَلْ قَائِماً دَائِماً إِذْ لَا سَمَاءٌ ذَاتُ أَبْرَاجٍ وَ لَا حُجُبٌ ذَاتُ إِرْتَاجٍ وَ لَا لَيْلٌ دَاجٍ وَ لَا بَحْرٌ سَاجٍ وَ لَا جَبَلٌ ذُو فِجَاجٍ وَ لَا فَجٌّ ذُو اعْوِجَاجٍ وَ لَا أَرْضٌ ذَاتُ مِهَادٍ وَ لَا خَلْقٌ ذُو اعْتِمَادٍ ذَلِک مُبْتَدِعُ الْخَلْقِ وَ وَارِثُهُ وَ إِلَهُ الْخَلْقِ وَ رَازِقُهُ وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ دَائِبَانِ فِي مَرْضَاتِهِ يُبْلِيَانِ کلَّ جَدِيدٍ وَ يُقَرِّبَانِ کلَّ بَعِيدٍ قَسَمَ أَرْزَاقَهُمْ وَ أَحْصَى آثَارَهُمْ وَ أَعْمَالَهُمْ وَ عَدَدَ أَنْفُسِهِمْ وَ خَائِنَةَ أَعْيُنِهِمْ وَ مَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ مِنَ الضَّمِيرِ وَ مُسْتَقَرَّهُمْ وَ مُسْتَوْدَعَهُمْ مِنَ الْأَرْحَامِ وَ الظُّهُورِ إِلَى أَنْ تَتَنَاهَى بِهِمُ الْغَايَاتُ هُوَ الَّذِي اشْتَدَّتْ نِقْمَتُهُ عَلَى أَعْدَائِهِ فِي سَعَةِ رَحْمَتِهِ وَ اتَّسَعَتْ رَحْمَتُهُ لِأَوْلِيَائِهِ فِي شِدَّةِ نِقْمَتِهِ قَاهِرُ مَنْ عَازَّهُ وَ مُدَمِّرُ مَنْ شَاقَّهُ وَ مُذِلُّ مَنْ نَاوَاهُ وَ غَالِبُ مَنْ عَادَاهُ مَنْ تَوَکلَ عَلَيْهِ کفَاهُ وَ مَنْ سَأَلَهُ أَعْطَاهُ وَ مَنْ أَقْرَضَهُ قَضَاهُ وَ مَنْ شَکرَهُ جَزَاهُ عِبَادَ اللَّهِ زِنُوا أَنْفُسَکمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُوزَنُوا وَ حَاسِبُوهَا مِنْ قَبْلِ أَنْ تُحَاسَبُوا وَ تَنَفَّسُوا قَبْلَ ضِيقِ الْخِنَاقِ وَ انْقَادُوا قَبْلَ عُنْفِ السِّيَاقِ وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ مَنْ لَمْ يُعَنْ عَلَى نَفْسِهِ حَتَّى يَکونَ لَهُ مِنْهَا وَاعِظٌ وَ زَاجِرٌ لَمْ يَکنْ لَهُ مِنْ غَيْرِهَا لَا زَاجِرٌ وَ لَا وَاعِظٌ.

متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام) اين خطبه شامل بيان قدم آفريننده و عظمت مخلوقات او است، اميرالمومنين (علیه السلام) اين خطبه را با موعظه به پايان مي رساند.

سپاس آن خداوند را که بدون رويت شناخته شده و عالم هستي را بدون انديشه آفريده و از ازل قائم به ذات و دائم بوده است. در حالي که نه آسماني داري برج ها وجود داشته است و نه حجاب هايي بسته، و نه شبي تاريک، و نه دريايي ساکن، و نه کوهي داراي راه هايي فراخ، و نه راهي پيچيده و کج، و نه زميني گسترده براي قرار گرفتن و نه مخلوقي داراي قدرت (يا تکيه گاه). اوست خداوند ابداع کننده خلق و وارث آن، و اوست معبود خلق و رازق آن. آفتاب و ماه در مسير رضاي او در حرکتند. هر تازه اي را کهنه مي نمايند و هر دوري را نزديک. ارزاق مخلوقاتش را تقسيم و آثار و اعمال و عدد نفوس آنها را حساب فرموده است. و به خيانت چشمهاي آنان عالم و به آنچه که در سينه هاي خود مخفي نموده اند، آگاه است. او به قرارگاه و موقعيت گذراي آنان (که سکونتشان در آن موقعيت به طور وديعه است) از گذرگاه ارحام مادران و ظهور در اين دنيا تا آنگاه که غايتهاي آنان به پايان برسد، داناست. او آن خداوندي است که عذاب او در عين گسترش رحمتش، بر دشمنانش شديد و رحمت او بر دوستانش در عين شدت عذابش گسترده است. پيروز بر هر کسي است که درصدد غلبه بر او برآيد، و هلاک کننده هر کسي است که به نزاع با او برخيزد. و ذليل کننده هر کسي است که با او مخالفت نمايد، و غلبه کننده بر هر کسي است که از در خصومت با او درآيد. هر کس که توکل به او کند، کفايتش نمايد. و هر کس که از او مسالت کند، عطايش فرمايد. و هر کس به او قرض داد، ادايش فرمايد. و هر کس که سپاسش را به جاي آورد، پاداشش مي دهد.
اي بندگان خدا پيش از آن که نفس هاي شما با ميزان عدل سنجيده شود، خود را بسنجيد. و پيش از آن که نفس هايتان را به محاسبه درآورند، خودتان آنها را به محاسبه درآوريد. و پيش از آن که گلو تنگ شويد، نفس بزنيد، و پيش از آن که با اکراه شديد به طرف سرنوشت رانده شويد، به اختيار خود حرکت کنيد و مطيع باشيد. و بدانيد هر کسي که به خود اهميتي ندهد (يا به خود ياري نکند) که از نفس خود واعظ و مانعي (از آلودگيها) داشته باشد، براي او از غير نفسش نه مانعي خواهد بود و نه پند دهنده اي.