متن عربی

52.وَ مِن خُطبَةٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ و هی فی التزهید فی الدنیا، و ثواب اللّه للزّاهد، و نِعَم الله على الخلق

التزهید فی الدنیا

أَلا وَ إِنَّ الدُّنْیَا قَدْ تَصَرَّمَتْ،
وَ آذَنَتْ بِانْقِضَاءٍ،
وَ تَنَکَّرَ مَعْرُوفُهَا،
وَ أَدْبَرَتْ حَذَّاءَ،
فَهِیَ تَحْفِزُ بِالْفَنَاءِ سُکَّانَهَا،
وَ تَحْدُو بِالْمَوْتِ جِیْرانَهَا،
وَ قَدْ أَمَرَّ فِیهَا مَا کانَ حُلْواً،
وَ کَدِرَ مِنْهَا مَا کاَنَ صَفْواً فَلَمْ یَبْقَ مِنْهَا إِلَّا سَمَلَةٌ کَسَمَلَةِ الْاِدَاوَةِ،
أَوْ جُرْعَةٌ کَجُرْعَةِ الْمَقْلَةِ،
لَوْ تَمَزَّزَهَا الصَّدْیَانُ لَمْ یَنْقَعْ.
فَأَزْمِعُوا عِبَادَ اللّهِ الرَّحِیلَ عَنْ هذِهِ الدَّارِ،
الْمَقْدُورِ عَلَى أَهْلِهَا الزَّوَالُ،
وَ لا یَغْلِبَنَّکُمْ فِیهَا الْاَمَلُ،
وَ لا یَطُولَنَّ عَلَیْکُمْ فِیَها الْاَمَدُ.
ثواب الزهاد
فَوَاللّهِ لَوْ حَنَنْتُمْ حَنِینَ الْوُلَّهِ الْعِجَالِ،
وَ دَعَوْتُمْ بِهَدِیْلِ الْحَمَامِ،
وَ جَأَرْتُمْ جُؤَارَ مُتَبَتِّلی الرُّهْبَانِ،
وَ خَرَجْتُمْ إِلَى اللّهِ مِنَ الْاَمْوَالِ وَ الْاَوْلادِ؛
الْتمَاسَ الْقُرْبَةِ إِلَیْهِ فِی ارْتِفَاعِ دَرَجَةٍ عِنْدَهُ،
أَوْ غُفْرَانِ سَیِّئَةٍ أَحْصَتْهَا کُتُبُهُ،
وَ حَفِظَتْهَا رُسُلُهُ لَکَانَ قَلِیلاً فِیمَا أَرْجُو لَکْمُ مِنْ ثَوَابِهِ،
وَ أَخَافُ عَلَیْکُمْ مِنْ عِقَابِهِ.
نعم اللّه
وَ تَاللّهِ لَوِ انْمَاثَتْ قُلُوبُکُمُ انْمِیَاثاً،
وَ سَالَتْ عُیُونُکُمْ مِنْ رَغْبَةٍ إِلَیْهِ أَوْ رَهْبَةٍ مِنْهُ دَماً،
ثُمَّ عُمِّرْتُمْ فِی الدُّنْیا مَا الدُّنْیَا باقِیَةٌ؛
مَا جَزَتْ أَعْمَالُکُمْ عَنْکُمْ
وَ لَوْ لَمْ تُبْقُوا شَیْئاً مِنْ جُهْدِکُمْ أَنْعُمَهُ عَلَیْکُمُ الْعِظَامَ،
وَ هُدَاهُ إِیَّاکُمْ لِلْاِیمَانِ.

متن فارسی

52.از خطبه هاى آن حضرت است درباره ترک دنیاپرستى، و پاداش هایى که خدا به زاهدان مى دهد و نعمت هایى که مردم از خالق دریافت مى کنند

آگاه باشید که دنیا به آخر رسیده
و پایان یافتن خود را اعلام کرده است،
زیبایى هایش به زشتى گراییده
و روى برگردانده و به سرعت دور مى شود،
(آرى) ساکنانش را به سوى فنا مى راند
و همسایگانش را با آهنگ مرگ پیش مى برد،
آنچه از دنیا شیرین بوده به تلخى گراییده
و آنچه صاف و زلال بوده تیرگى یافته است (به گونه اى که) چیزى از آن باقى نمانده،
مگر به اندازه ته مانده ظرف آبى،
یا جرعه ناچیزى همچون مقدار آبى که به هنگام کمبود و جیره بندى شدید آب به افراد مى دهند،
و به اندازه اى که اگر تشنه اى آن را بنوشد هرگز عطش او فرو نمى نشیند!
حال که چنین است، اى بندگان خدا! تصمیم به کوچ کردن از این سرا بگیرید
(و خود را آماده کنید) که زوال و نیستى بر اهل آن فرض شده است،
نکند آرزوها بر شما چیره شود
و مبادا گمان برید که عمرتان طولانى خواهد بود (و در غفلت فرو روید).
پاداش زاهدان
به خدا سوگند! اگر همانند شترانى که بچه هاى خود را از دست داده اند، ناله سردهید
و همچون کبوتران، نوحه گرى کنید
و مانند راهبان تارک دنیا، زارى کنید
و دست از اموال و فرزندان بکشید تا به قرب الهى و مقامات والا نزد او
و آمرزش گناهانى که کاتبان الهى آن را ثبت کرده اند
و رسولان او آن را نگهدارى مى کنند دست یابید، (همه این ها) در برابر ثوابى که من براى شما انتظار دارم
و عقوبتى که از آن بر شما بیمناکم بسیار کم و ناچیز است.
شکر نعمت
به خدا سوگند! اگر دل هاى شما به کلّى آب شود
و چشم هایتان از شدّت شوق خدا و یا از خوف او خون ببارد
سپس تا پایان دنیا زنده بمانید و تا آن جا که در توان دارید
در اطاعت خداوند تلاش و کوشش کنید،
باز اعمال شما پاسخگوى نعمت هاى عظیم الهى بر شما نیست؛
به ویژه نعمت هدایت شما به سوى ایمان (بنابراین به اعمال ناچیز خود مغرور نشوید).

قبلی [1] بعدی [2]