متن عربی

14.وَ مِنْ کِتابٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ لِعَسْکَرِهِ قَبْلَ لِقَاءِ العَدوِّ بِصِفِّینَ

لا تُقَاتِلُوهُمْ حَتَّى یَبْدَؤُوکُمْ،
فَإِنَّکُمْ بِحَمْدِ اللّهِ عَلَى حُجَّةٍ،
وَ تَرْکُکُمْ إِیَّاهُمْ حَتَّى یَبْدَؤُوکُمْ حُجَّةٌ أُخْرَى لَکُمْ عَلَیْهِمْ.
فَإِذَا کانَتِ الْهَزِیمَةُ بِإِذْنِ اللّهِ، فَلا تَقْتُلُوا مُدْبِراً،
وَ لاَتُصِیبُوا مُعْوِراً،
وَ لا تُجْهِزُوا عَلَى جَرِیحٍ.
وَ لا تَهِیجُوا النِّسَاءَ بِأَذىً. وَ إِنْ شَتَمْنَ أَعْرَاضَکُمْ وَ سَبَبْنَ أُمَراءَکُمْ،
فَإِنَّهُنَّ ضَعِیفَاتُ الْقُوَى وَ الْاَنْفُسِ وَ الْعُقُولِ؛
إِنْ کُنَّا لَنُؤْمَرُ بِالْکَفِّ عَنْهُنَّ وَ إِنَّهُنَّ لَمُشْرِکاتٌ.
وَ إِنْ کانَ الرَّجُلُ لَیَتَنَاوَلُ الْمَرْأَةَ فِی الْجَاهِلِیَّةِ بِالْفِهْرِ أَوِ الْهِرَاوَةِ
فَیُعَیَّرُ بِهَا وَ عَقِبُهُ مِنْ بَعْدِهِ.

با آن ها نجنگید تا آن ها جنگ را آغاز کنند،
زیرا بحمدالله شما داراى حجت و دلیل هستید (شما پیرو امام و پیشوایى هستید که خدا و خلق بر آن اتفاق دارند)،
بنابراین اگر آن ها آغازگر جنگ باشند، حجت و دلیل دیگرى براى شما بر ضد آن هاست.
و هنگامى که به اذن خدا دشمن شکست خورد فراریان را نکشید،
و بر ناتوان ها ضربه اى وارد نکنید،
و مجروحان را به قتل نرسانید،
زنان را با اذیت و آزار به هیجان نیاورید، هر چند آن ها به شما دشنام دهند و به سرانتان بدگویى کنند،
زیرا آن ها از نظر قوا ناتوان و از نظر روحیّه و عقل و خرد ضعیف اند
و در آن زمان که زنان مشرکان (در عصر پیامبر) به ما بدگویى مى کردند و دشنام مى دادند (از سوى آن حضرت) دستور داده مى شد که از آزار و اذیت آن ها خوددارى کنیم،
حتى در زمان جاهلیّت اگر مردى دست به روى زنى بلند مى کرد و سنگى به سوى او پرتاب مى نمود و یا او را با چوب مى زد،
همین امر باعث ننگ او و فرزندانش مى شد!