بزرگ ترين عيب آن كه چيزى را در خوددارى، بر ديگران عيب بشمار!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه (سید علی نقی فیض السلام)  >  موعظه ياران ( خطبه شماره 116 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

« 366»

(116) (و من كلام له ( عليه ‏السلام  ))
فَلَا أَمْوَالَ بَذَلْتُمُوهَا لِلَّذِي رَزَقَهَا وَ لَا أَنْفُسَ خَاطَرْتُمْ بِهَا لِلَّذِي خَلَقَهَا تَكْرُمُونَ بِاللَّهِ عَلَى عِبَادِهِ وَ لَا تُكْرِمُونَ اللَّهَ فِي عِبَادِهِ فَاعْتَبِرُوا بِنُزُولِكُمْ مَنَازِلَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ وَ انْقِطَاعِكُمْ عَنْ أَوْصَلِ إِخْوَانِكُمْ .


متن فارسی

ص367

  از سخنان آن حضرت عليه السّلام است (كه اصحاب خود را مذمّت مى ‏فرمايد):
 (شما بمنتهى درجه بخيل و ممسك هستيد) (1) پس (به اين جهت) مالها را براى كسيكه آنها را روزى (خلائق) قرار داده بذل نمى ‏نمائيد (بفقراء و ضعفاء احسان نمى ‏كنيد) و جانها را براى آفريننده آن در مخاطره نمى ‏افكنيد (خود را براى جهاد در راه خدا حاضر نمى ‏سازيد) (2) بسبب دين خدا در ميان بندگان او عزيز و ارجمند مى‏ باشيد و خدا را در ميان بندگانش گرامى نمى ‏داريد (از اوامر و نواهى او پيروى نمى‏ كنيد) (3) پس عبرت گيريد بجا گرفتن در منزل آنان كه پيش از شما بودند، و به جدا شدن از نزديكترين برادران و دوستانتان (كه شما نيز مانند آنها از اين جهان خواهيد رفت و بكيفر اعمالتان خواهيد رسيد، چنانكه خداوند متعال در قرآن كريم س 14 ى 45 مى ‏فرمايد: وَ سَكَنْتُمْ فِي مَساكِنِ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ وَ تَبَيَّنَ لَكُمْ كَيْفَ فَعَلْنا بِهِمْ وَ ضَرَبْنا لَكُمُ الْأَمْثالَ يعنى ساكن گشتيد در منازل كساني كه بخود جور و ستم كردند «طبق دستور الهىّ رفتار ننمودند» و بر شما هويدا گرديد كه چگونه با آنها رفتار كرده هلاكشان نموديم، و در اين باب براى شما مثلها آورديم تا عبرت گيريد).

قبلی بعدی