اگر بندة خدا اجل و پايان كارش را مى ديد، با آرزو و فريب آن دشمنى مى ورزيد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  روش برخورد با امام ( نامه شماره 18 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

18.وَ مِنْ کِتابٍ لَهُ عَلیهِ السَّلام ُإِلَى عَبْدِاللّهِ بْنِ عَبَّاسٍ وَ هُوَ عَامِلُهُ عَلَى البَصْرَةِ

  1. وَ اعْلَمْ أَنَّ الْبَصْرَةَ مَهْبِطُ إِبْلِیسَ، وَ مَغْرِسُ الْفِتَنِ،
  2. فَحَادِثْ أَهْلَهَا بِالْاِحْسَانِ إِلَیْهِمْ، وَ احْلُلْ عُقْدَةَ الْخَوْفِ عَنْ قُلُوبِهِمْ.
  3. وَ قَدْ بَلغَنِی تَنَمُّرُکَ لِبَنِی تَمِیمٍ، وَ غِلْظَتُکَ عَلَیْهِمْ،
  4. وَ إِنَّ بَنِی تَمِیمٍ لَمْ یَغِبْ لَهُمْ نَجْمٌ إلَّا طَلَعَ لَهُمْ آخَرُ،
  5. وَ إِنَّهُمْ لَمْ یُسْبَقُوا بِوَغْمٍ فِی جَاهِلِیَّةٍ وَ لا إِسْلَامٍ،
  6. وَ إِنَّ لَهُمْ بِنَا رَحِماً مَاسَّةً، وَ قَرَابَةً خَاصَّةً،
  7. نَحْنُ مَأْجُورُونَ عَلَى صِلَتِهَا، وَ مَأْزُورُونَ عَلَى قَطِیعَتِهَا.
  8. فَارْبَعْ أَبَا الْعَبَّاسِ، رَحِمَکَ اللّهُ، فِیَما جَرَى عَلَى لِسَانِکَ وَ یَدِکَ مِنْ خَیْرٍ وَ شَرٍّ!
  9. فَإِنَّا شَرِیکَانِ فِی ذَلِکَ،
  10. وَ کُنْ عِنْدَ صَالِحِ ظَنِّی بِکَ،
  11. وَ لا یَفِیلَنَّ رَأْیِی فِیکَ، وَالسَّلَامُ.

متن فارسی

18.و از نامه آن حضرت است به عبدالله بن عباس در آن زمان که از طرف امام (علیه السلام) فرماندار بصره بود

  1. بدان که بصره محل نزول ابلیس و کشتزار فتنه هاست،
  2. به همین دلیل با اهل آن به نیکى رفتار کن و گره ترس و وحشت را از دل هاى آن ها بگشا (تا آتش فتنه خاموش شود و آن ها احساس امنیت کنند)
  3. بدرفتارى تو با طائفه بنى تمیم و خشونت تو دربرابر آن ها را به من گزارش داده اند
  4. (ولى بدان که آن ها فضایلى دارند، از جمله این که) طائفه بنى تمیم کسانى هستند که هرگاه رییس نیرومندى از آن ها غایب گردد (و از دنیا برود)
  5. مرد نیرومند دیگرى در میان آن ها ظاهر مى شود. نه در عصر جاهلیّت و نه در عصر اسلام
  6. کسى در نبرد، بر آنان پیشى نمى گرفت (علاوه بر این) آن ها با ما پیوند خویشاوندى نزدیک و قرابت خاص دارند
  7. که ما نزد خداوند به وسیله صله رحم با آن ها مأجور خواهیم بود و با قطع آن مؤاخذه خواهیم شد،
  8. بنابراین اى ابوالعباس! خدا تو را رحمت کند؛ درباره آنچه از خیر و شر بر زبان و دست تو جارى مى شود خویشتن دار باش و مدارا کن،
  9. چرا که هر دو در این امور شریک هستیم
  10. و سعى کن که حسن ظن من به تو پایدار بماند
  11. و نظرم درباره تو (شایستگى هاى تو براى امر حکومت) دگرگون نشود، والسلام.
قبلی بعدی