آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  رذایل اخلاقى ( حکمت شماره 2 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

2. و قال (علیه السلام):

  1. أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ.
  2.  وَ رَضِیَ بِالذُّلِّ مَنْ کَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ.
  3.  وَ هَانَتْ عَلَیْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَیْهَا لِسَانَهُ.

متن فارسی

امام (علیه السلام) فرمود:

  1. هر کس طمع پیشه کند خود را حقیر کرده .
  2.  کسى که ناراحتى هایش را (نزد این و آن بدون هیچ فایده اى) فاش کند به ذلت خویش راضى شده.
  3.  و آن کس که زبانش را بر خود امیر کند شخصیتش حقیر خواهد شد.
قبلی بعدی