متن عربی

6-  و من كلام له ( عليه السلام ) لما أشير عليه بألا يتبع طلحة و الزبير و لا يرصد لهما القتال و فيه يبين عن صفته بأنه عليه السلام لا يخدع :
وَ اللَّهِ لَا أَكُونُ كَالضَّبُعِ تَنَامُ عَلَى طُولِ اللَّدْمِ حَتَّى يَصِلَ إِلَيْهَا طَالِبُهَا وَ يَخْتِلَهَا رَاصِدُهَا وَ لَكِنِّي أَضْرِبُ بِالْمُقْبِلِ إِلَى الْحَقِّ الْمُدْبِرَ عَنْهُ وَ بِالسَّامِعِ الْمُطِيعِ الْعَاصِيَ الْمُرِيبَ أَبَداً حَتَّى يَأْتِيَ عَلَيَّ يَوْمِي فَوَاللَّهِ مَا زِلْتُ مَدْفُوعاً عَنْ حَقِّي مُسْتَأْثَراً عَلَيَّ مُنْذُ قَبَضَ اللَّهُ نَبِيَّهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ حَتَّى يَوْمِ النَّاسِ هَذَا .

متن فارسی

و از خطبه‏ هاى اوست كه چون بدو اشارت كردند پى طلحه و زبير نرود و آماده جنگ با آنان نشود:

به خدا چون كفتار نباشم كه باآهنگ به خوابش كنند و فريبش دهند و شكارش كنند. من تا زنده ام به يارى جوينده حق، روى گردان از آن را مى زنم، و با فرمانبر يكدل، نافرمان بددل را، كه به خدا سوگند، پس از رحلت رسول (صلی الله علیه وآله) تا امروز پيوسته حق مرا از من باز داشته اند، و ديگرى را بر من مقدم داشته اند.