ستودن بيش از آنچه كه سزاوار است نوعى چاپلوسى ، و كمتر از آن ، درماندگى يا حسادت است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  آداب اخلاقى و انسانى در جنگ ( نامه شماره 14 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

14.وَ مِنْ کِتابٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ لِعَسْکَرِهِ قَبْلَ لِقَاءِ العَدوِّ بِصِفِّینَ

  1. لا تُقَاتِلُوهُمْ حَتَّى یَبْدَؤُوکُمْ،
  2. فَإِنَّکُمْ بِحَمْدِ اللّهِ عَلَى حُجَّةٍ،
  3. وَ تَرْکُکُمْ إِیَّاهُمْ حَتَّى یَبْدَؤُوکُمْ حُجَّةٌ أُخْرَى لَکُمْ عَلَیْهِمْ.
  4. فَإِذَا کانَتِ الْهَزِیمَةُ بِإِذْنِ اللّهِ، فَلا تَقْتُلُوا مُدْبِراً،
  5. وَ لاَتُصِیبُوا مُعْوِراً،
  6. وَ لا تُجْهِزُوا عَلَى جَرِیحٍ.
  7. وَ لا تَهِیجُوا النِّسَاءَ بِأَذىً. وَ إِنْ شَتَمْنَ أَعْرَاضَکُمْ وَ سَبَبْنَ أُمَراءَکُمْ،
  8.  فَإِنَّهُنَّ ضَعِیفَاتُ الْقُوَى وَ الْاَنْفُسِ وَ الْعُقُولِ؛
  9.  إِنْ کُنَّا لَنُؤْمَرُ بِالْکَفِّ عَنْهُنَّ وَ إِنَّهُنَّ لَمُشْرِکاتٌ.
  10. وَ إِنْ کانَ الرَّجُلُ لَیَتَنَاوَلُ الْمَرْأَةَ فِی الْجَاهِلِیَّةِ بِالْفِهْرِ أَوِ الْهِرَاوَةِ
  11. فَیُعَیَّرُ بِهَا وَ عَقِبُهُ مِنْ بَعْدِهِ.

متن فارسی

14.به لشکرش پیش از روبه رو شدن با دشمن در صفین

  1.  با آن ها نجنگید تا آن ها جنگ را آغاز کنند،
  2. زیرا بحمدالله شما داراى حجت و دلیل هستید (شما پیرو امام و پیشوایى هستید که خدا و خلق بر آن اتفاق دارند)،
  3. بنابراین اگر آن ها آغازگر جنگ باشند، حجت و دلیل دیگرى براى شما بر ضد آن هاست.
  4. و هنگامى که به اذن خدا دشمن شکست خورد فراریان را نکشید،
  5. و بر ناتوان ها ضربه اى وارد نکنید،
  6. و مجروحان را به قتل نرسانید،
  7. زنان را با اذیت و آزار به هیجان نیاورید، هر چند آن ها به شما دشنام دهند و به سرانتان بدگویى کنند،
  8. زیرا آن ها از نظر قوا ناتوان و از نظر روحیّه و عقل و خرد ضعیف اند
  9. و در آن زمان که زنان مشرکان (در عصر پیامبر) به ما بدگویى مى کردند و دشنام مى دادند (از سوى آن حضرت) دستور داده مى شد که از آزار و اذیت آن ها خوددارى کنیم،
  10. حتى در زمان جاهلیّت اگر مردى دست به روى زنى بلند مى کرد و سنگى به سوى او پرتاب مى نمود و یا او را با چوب مى زد،
  11. همین امر باعث ننگ او و فرزندانش مى شد!
قبلی بعدی